Een extreemrechtse leider zou binnenkort het roer over kunnen nemen in EU-lidstaat Oostenrijk. Dit is waarom het ertoe doet

Jan De Vries

WENEN – Een partij die pleit voor een einde aan de economische sancties tegen Rusland en heeft opgeroepen tot de “re-migratie van ongenode buitenlanders” zou Oostenrijk binnenkort zijn eerste regering kunnen geven onder leiding van extreemrechts sinds de Tweede Wereldoorlog, met een leider die een provocerende stijl heeft aan het roer.

Pogingen om een ​​regering te vormen zonder de extreemrechtse Vrijheidspartij zijn de afgelopen dagen mislukt, meer dan drie maanden nadat de partij de parlementsverkiezingen had gewonnen. President Alexander Van der Bellen heeft zijn leider, Herbert Kickl, maandag de opdracht gegeven om de komende weken of maanden een coalitie samen te stellen.

Aanbevolen video’s



De Vrijheidspartij werd in 1956 opgericht door voormalige nazi’s en is in de loop der decennia uitgegroeid tot een gevestigde politieke kracht in Oostenrijk. Het heeft provinciale overheden geleid en als junior partner in nationale regeringen gediend – maar heeft tot nu toe nooit leiding gegeven aan een nationaal bestuur.

Hier is een blik op de inzet als Kickl erin slaagt een nieuwe regering te vormen:

Wat heeft Oostenrijk tot dit punt gebracht?

De Vrijheidspartij is krachtig teruggekomen sinds haar laatste regeringsperiode in 2019 in een schandaal eindigde, en profiteerde van de toenemende woede van de kiezers over immigratie en inflatie.

Bij de parlementsverkiezingen van september won de partij 28,8% van de stemmen, een winst van bijna 13 punten ten opzichte van vier jaar eerder. De regerende conservatieve Oostenrijkse Volkspartij werd tweede met 26,3% en de sociaal-democraten derde met 21,1%.

Het is gebruikelijk dat Oostenrijkse verkiezingen uitmonden in coalities, maar dit resultaat was bijzonder ingewikkeld omdat geen van de andere partijleiders destijds bereid was om samen met de Vrijheidspartij onder Kickl in de regering te treden.

De president vroeg aftredend bondskanselier Karl Nehammer om te proberen een nieuwe regering te vormen, maar gesprekken over mogelijke coalities zonder extreemrechts stuitten op de vraag hoe de Oostenrijkse begroting op orde kon worden gebracht en de economie nieuw leven kon worden ingeblazen. Zaterdag zei Nehammer dat hij zou aftreden.

Van der Bellen schakelde vervolgens Kickl in – een scherptongige provocateur die vorig jaar de inmiddels 80-jarige president bespotte als ‘een mummie’ en ‘seniel’ – voor gesprekken die leidden tot het aanbod van maandag aan de Vrijheidspartij om te proberen een nieuwe regering.

Wie is Kickl?

De 56-jarige staat erom bekend geaccepteerde grenzen te overschrijden en het politieke establishment te choqueren.

Kickl was voormalig speechschrijver voor de voormalige extreemrechtse leider Jörg Haider en jarenlang campagnestrateeg die pakkende en provocerende anti-immigratieslogans bedacht. Hij was minister van Binnenlandse Zaken van 2017 tot 2019, toen de Vrijheidspartij een junior partner was in een coalitieregering onder conservatieve toenmalige conservatieven. -Kanselier Sebastian Kurz. In juni 2021 werd hij leider van de Vrijheidspartij.

Tijdens de COVID-19-pandemie sloot Kickl zich aan bij enkele andere critici van de Wereldgezondheidsorganisatie door te pleiten voor het gebruik van ivermectine, een geneesmiddel voor de behandeling van parasitaire wormen bij dieren, om de ziekte te behandelen.

De Vrijheidspartij heeft in de loop der jaren een neonazistische groepering aangetrokken, maar heeft zich publiekelijk gedistantieerd van tientallen jaren van heimelijk antisemitisme. In 2015 werd een partijwetgever uit de partij gezet omdat hij een antisemitische opmerking op sociale media steunde. Kickl, destijds algemeen secretaris van de partij, zei dat ze ‘een rode lijn had overschreden’.

Toen Kickl in 2018 minister van Binnenlandse Zaken was, ontkende hij elke intentie om provocerend te zijn toen hij zei dat asielzoekers in Oostenrijk “op een geconcentreerde manier op één plek” zouden kunnen worden vastgehouden terwijl de autoriteiten hun aanvragen beoordeelden.

De Europese Unie is opnieuw in rep en roer

Jaren nadat de financiële crisis een wig dreef in het Europese blok, en bijna vijf jaar na de Brexit wordt de Europese Unie geconfronteerd met een nieuw teken van interne onenigheid: het 27 leden tellende blok is een fervent voorstander van Oekraïne geweest, maar de eenheid is aan het wankelen.

Oostenrijk, dat al lang een beleid van militaire neutraliteit voert, heeft Oekraïne geen wapens geleverd.

Extreemrechtse bewegingen zijn de afgelopen jaren in opkomst in de EU. De overwinning bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van Donald Trump – die veel van hun waarden en beleidsstandpunten deelt – in november heeft hen verder aangemoedigd.

Maar er blijft bezorgdheid bestaan ​​over de opkomst van extreemrechtse bewegingen in Europa.

Alon Ischay van de Oostenrijkse Unie van Joodse Studenten zei dat de wending naar Kickl “belangrijk” was en uitte zijn bezorgdheid over de manier waarop de leider van de Vrijheidspartij de term “Volkskanzler” – de volkskanselier – heeft gebruikt, die door de nazi’s werd gebruikt om Adolf Hitler te beschrijven. de jaren dertig heeft Kickl de vergelijking verworpen.

“Dat deze persoon het mandaat zou krijgen om een ​​regering te vormen, is voor ons onaanvaardbaar”, zei Ischay, die zich maandag tussen de honderden demonstranten buiten het presidentiële paleis bevond.

De Vrijheidspartij is pro-Russisch en sceptisch over EU-mandaten en roept op tot een ‘Fort Oostenrijk’ dat de beslissingsmacht aan Brussel kan ontnemen. De opkomst van de partij viel samen met de toenemende woede van de kiezers over immigratie en inflatie.

De Vrijheidspartij maakt deel uit van een rechts-populistische alliantie in het Europees Parlement, Patriots for Europe.

De Hongaarse premier Viktor Orbán, door velen gezien als de meest pro-Russische leider van welk EU-land dan ook, prees “een historische overwinning” voor de Vrijheidspartij na de Oostenrijkse verkiezingen in september. De Nederlandse rechtse leider Geert Wilders zei dat zijn beweging in Europa “aan het winnen” was.

Keaten heeft bijgedragen vanuit Genève.