LONDEN – Je kunt je cake hebben en het ook eten – doe het gewoon langzaam.
Experts hebben de neiging zich te concentreren op het soort voedsel dat u kunt eten om uw gezondheid te verbeteren. Maar de snelheid waarmee je je diner verslindt, is net zo belangrijk. Er zijn risico’s om te snel te eten – denk aan vastzittende voedsel en het potentieel om te veel te eten voordat je hersenen je vertelt om te stoppen. (Het inademen van uw eten riskeert ook uw langzamere eetgenoten te irriteren of de persoon die de tijd heeft genomen om uw maaltijd te koken.)
Aanbevolen video’s
Hier zijn enkele tips van wetenschappers over hoe ze kunnen vertragen en een meer bewuste benadering kunnen volgen om uw dieet te consumeren.
Hoe snel is te snel?
Als u het soort persoon bent dat regelmatig ontbijt, lunch of diner in minder dan 20-30 minuten kan afpoetsen, eet u te snel.
“Het duurt ongeveer 20 minuten voordat de maag via een hele reeks hormonale signalen aan de hersenen communiceert dat het vol is,” zei Leslie Heinberg, in het Centre for Behavioral Health in de Cleveland Clinic. “Dus als mensen snel eten, kunnen ze deze signalen missen en het is heel gemakkelijk om verder te eten dan het punt van volheid.”
Waarom is dat een probleem?
Mensen die snel eten, zullen waarschijnlijk meer lucht inslikken, zei Heinberg, wat kan leiden tot een opgeblazen gevoel of indigestie. Niet op uw voedsel kauwen kan ook de spijsvertering in gevaar brengen, wat betekent dat u niet alle voedingsstoffen uit uw voedsel krijgt. Niet -gerichte stukken voedsel kunnen ook vast komen te zitten in je slokdarm.
Sommige eerdere studies hebben gesuggereerd dat mensen die snel eten het hoogste risico op obesitas hebben, terwijl de langzaamste eters het minst waarschijnlijk zwaarlijvig waren.
Hoe kun je vertragen tijdens het eten?
Schakel de tv uit om te beginnen en leg je telefoon neer.
“Als je eet terwijl je tv kijkt, eten mensen de neiging tot er een commercial is of de show voorbij is,” zei Heinberg, eraan toevoegend dat mensen minder geneigd zijn om aandacht te schenken aan de eigen signalen van het lichaam dat het vol is. “Als we dingen doen terwijl we eten, eten we minder bewust. En dat zorgt er vaak voor dat we meer eten.”
Ze zei dat wanneer mensen zich uitsluitend richten op eten, ze de neiging hebben om meer van de maaltijd te genieten en minder te eten.
Heinberg erkende ook het tempo waarin je eet vaak een diepgewortelde gewoonte is, maar zei dat verandering nog steeds mogelijk is. Ze stelde voor dat dingen als het gebruik van je niet-dominante hand om te eten te gebruiken, gebruiksvoorwerpen uitproberen die je normaal niet gebruikt, zoals eetstokjes of een opzettelijke pauze nemen om water te drinken wanneer je bord gedeeltelijk leeg is.
Als je een druk leven hebt, is het misschien onvermijdelijk om te lunchen tijdens een werkvergadering of snack terwijl je boodschappen doet. Maar Sarah Berry, hoofdwetenschapper bij het Britse voedingsbedrijf Zoe, zei waar mogelijk: “Houd rekening met hoe het voedsel smaakt en voelt.”
“Als we niet volledig aanwezig zijn, is het heel gemakkelijk om sneller te eten en niet op te merken hoeveel we hebben geconsumeerd,” zei Berry.
Kauw je eten, net zoals mama je zei
Een van de eenvoudigste dingen om te doen is om het aantal beten dat je neemt te vergroten, zei Helen McCarthy, een klinische psycholoog bij de British Psychological Society.
“Als je elke mondvol nog een beetje langer kauwt, zal dat je eten vertragen,” zei ze.
Het soort voedsel dat je eet, kan ook een verschil maken, erop wijzend dat het veel gemakkelijker is om sneller ultracommodeerd of fastfood te eten, omdat ze meestal een zachtere textuur hebben.
“Het is moeilijk om groenten en eiwitten te eten in dezelfde snelheid als iets dat sterk verwerkt is en minder kauwt,” zei McCarthy.
Sommige van haar patiënten rapporteerden ook een onbedoelde bijwerking zodra ze langzamer begonnen te eten, verwijzend naar een vrouw die vaak elke avond een buis aardappelchips at. Toen McCarthy haar vertelde om te vertragen en elke chip afzonderlijk te eten, vertelde haar patiënt haar: “Het was alsof je een mondvol claggy chemicaliën had.”
“Ze vond (de chips) niet meer plezierig,” zei McCarthy.