PARIJS – De Franse president Emmanuel Macron staat terug in het centrum van de wereldwijde diplomatie en probeert de betrekkingen met president Donald Trump te verlichten, die naast zijn Britse tegenhanger een Oekraïne -vredesplan voorstandert en zijn langdurige wens om de Europese verdediging te stimuleren, te zien omgaan met de realiteit.
Zes maanden geleden leek Macron zwakker dan ooit nadat zijn oproep om vroege wetgevende verkiezingen een opgehangen parlement veroorzaakte, wat een ongekende crisis veroorzaakte. Bekend om zijn non -stop politieke activisme, verlegde Macron zijn focus naar het buitenlands beleid, waardoor de binnenlandse strijd grotendeels aan de premier overliet.
Aanbevolen video’s
Nu verschijnt hij als de enige leider die meerdere keren per week tot Trump spreekt en het voortouw neemt in de Europese steun voor Oekraïne, terwijl hij zichzelf positioneert als de opperbevelhebber van de enige kernmacht van de Europese Unie.
Key World Player
Macron, 47, is een van de weinige leiders die Trump kenden tijdens zijn eerste ambtstermijn, ondanks onenigheid een hartelijke relatie, die beide beschrijven als ‘vriendschap’.
Hij was de eerste Europese leider die Trump bezocht sinds zijn herverkiezing en probeerde hem over te halen Oekraïne niet te verlaten bij het nastreven van een vredesovereenkomst met Rusland.
Macron is ook een zwaargewicht van de Europese politiek en het verschuiven van het Amerikaanse beleid gaf zijn al lang bestaande opvattingen aan.
Sinds hij voor het eerst werd gekozen in 2017, heeft Macron aangedrongen op een sterker, meer soevereine Europa. Datzelfde jaar, in een ingrijpende toespraak aan de Sorbonne University, riep hij op tot een gemeenschappelijk Europees defensiebeleid, met verhoogde militaire samenwerking en gezamenlijke defensie -initiatieven.
Later klaagde hij over de “hersendood” van de NAVO -militaire alliantie, erop aandringend dat de EU zou moeten stappen en als een strategische wereldmacht zou moeten optreden.
Op donderdag hebben EU -leiders zich toegewijd om de verdediging te versterken en honderden miljarden euro’s vrij te maken voor veiligheid in de nasleep van de waarschuwingen van Trump dat ze alleen de Russische dreiging kunnen onder ogen zien.
Kernenergie
In een daverende verklaring vorige week kondigde Macron aan dat hij het nucleaire afschrikmiddel van Frankrijk zou bespreken aan Europese partners om het continent te helpen beschermen.
De kernenergie van Frankrijk wordt geërfd van de strategie die is vastgesteld door oorlogsheld Gen. Charles de Gaulle, president van 1958 tot 1969, die probeerde de onafhankelijkheid van Frankrijk van de VS te handhaven en de rol van het land als een wereldwijde macht te beweren. Dat ging door de ontwikkeling van een onafhankelijk Frans nucleair arsenaal.
Polen en Baltische landen verwelkomden het voorstel.
De Franse minister van Europese zaken Benjamin Haddad prees de inspanningen van Macron en zei dat ze erop gericht waren om ervoor te zorgen dat “in het licht van deze wereld omwenteling geen toeschouwers zijn maar spelers.”
Nieuwe Britse en Duitse partners
Sommige andere belangrijke spelers lijken de aanpak van Macron te ondersteunen.
De Britse premier Keir Starmer, acht maanden in functie, heeft een nauwere verdedigingssamenwerking met Europa gevraagd als onderdeel van een “reset” met de EU na jaren van bitterheid over Brexit.
Macron en Starmer leiden nu een wanhopige diplomatieke drang om de verdedigingen van Oekraïne te versterken, waardoor een vredesplan met Kyiv in de kern wordt gesteld. Dat plan omvat de mogelijkheid om Europese troepen naar Oekraïne te sturen om een potentieel vredesovereenkomst af te dwingen.
Ondertussen zei de Duitse conservatieve verkiezingswinnaar Friedrich Merz dat zijn topprioriteit zou zijn om “Europa zo snel mogelijk te versterken” en geleidelijk naar “echte onafhankelijkheid” van de VS te gaan
Slechts drie dagen na zijn overwinning vorige maand reisde Merz, die heeft opgeroepen tot een discussie over “nucleair delen” met Frankrijk, naar Parijs voor een werkdiner met Macron.
Na de vergadering werd geen verklaring vrijgelaten, maar Franse functionarissen met kennis van de zaak zeiden dat beide mannenvisies voor Europa op elkaar zijn afgestemd. Ze spraken anoniem omdat de gesprekken niet openbaar moesten worden gemaakt.
De kritiek van Rusland
Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken beschuldigde Macron van “Demonstratief militarisme gedicteerd door de binnenlandse agenda.”
Het ministerie zei dat Macron het Franse publiek probeert af te leiden van “verergerende sociaal-economische problemen in Frankrijk en de Europese Unie.”
Moskou heeft het nucleaire afschrikmiddel van Macron afgewezen als ‘extreem confronterend’, en zei dat de opmerkingen de ambities van Parijs weerspiegelden om ‘de nucleaire’ beschermheer ‘van heel Europa te worden’, ondanks het feit dat de nucleaire krachten van Frankrijk veel kleiner zijn dan die van de VS
De Russische president Vladimir Poetin trok een vergelijking met Napoleon en zei dat sommige mensen “willen terugkeren naar de tijd van Napoleon, vergeten hoe het eindigde” – een verwijzing naar de mislukte invasie van Rusland door de keizer in 1812. Macron reageerde door Poetin een “imperialist” te noemen.
Thuis nieuw leven ingeblazen
Macron herkozen in 2022, vorig jaar had Macron moeite om geen lamme eend te worden na zijn oproep tot vroege wetgevende verkiezingen leidde tot een chaotische situatie in het parlement, waardoor de goedkeuring van de staatsbegroting werd vertraagd en de snelle vervanging van de premier dwong.
De Franse grondwet verleent de president echter enkele substantiële bevoegdheden over het buitenlands beleid, Europese zaken en defensie. Macron heeft een presidentieel mandaat tot 2027 en hij heeft gezegd dat hij niet voor het einde van zijn ambtstermijn zal aftreden.
Macron’s activisme op het wereldwijde podium trok kritiek van oppositieleiders.
De extreem-rechtse nationale vice-president Sébastien Chenu van Rally Party omschreef het “humeurige” karakter van Macron als “een van de grootste problemen” voor de Franse diplomatie. “Hij beledigde veel mensen, hij veranderde vaak van gedachten,” zei Chenu.
Het hoofd van de hard-links Frankrijk Unbowed Group bij de Nationale Vergadering, Mathilde Panot, uitte ook bezorgdheid.
“De situatie is te serieus en de president van de Republiek is te verzwakt voor hem om zelf te beslissen,” zei ze. “We willen niet alleen geraadpleegd worden. … het is aan het parlement om te beslissen over dergelijke ernstige problemen. “