SAN ANTONIO – Als jazz niet jouw jam is, hoor ik je.
Ik zou ook niet zeggen dat het van mij is, hoewel het werken aan dit verhaal daar verandering in brengt.
Dat gezegd hebbende, als je denkt aan muziek die ‘bij’ San Antonio past, denk je misschien aan Tejano, country of zelfs de liefde voor metal in Alamo City.
Misschien geen jazz.
1 van 2 in Texas, 1 van 58 in de VS
San Antonio heeft één radiostation gewijd aan jazz: KRTU 91.7 FM, gehuisvest aan de Trinity University.
“Er is liefde voor jazz in San Antonio”, zegt JJ Lopez, algemeen directeur van KRTU.
De zender bestaat sinds 1976, maar richt zich sinds 2002 op jazz.
“Het kwam op een kruispunt… waar gaan we heen? Worden we een klassiek station? Gaan we voor een vrije vorm of worden we een jazzstation”, zei Lopez.
Luisteraars wilden jazz, herinnerde hij zich.
“Gemeenschapssteun voor een niet-commercieel radiostation is alles”, zei Lopez.
“Je krijgt geen jazzprogrammering op de FM-wijzerplaat. Weet je, dat is iets anders: we passen een bepaald soort vacature in de ether,’ voegde Lopez eraan toe.
Jim Cullum en de landing
KRTU speelt de muziek van vele jazzgrootheden, ook van eigen bodem, zoals Jim Cullum, Jr.
Hij zette de jazz uit San Antonio op de kaart en zette de Alamo City in de nationale schijnwerpers met zijn nationaal uitgezonden show Riverwalk Jazz, die na de dood van Cullum in 2019 nu wordt gestreamd, verzameld en samengesteld via Stanford University.
In 1963 openden Jim Cullum Jr. en zijn vader, Jim Cullum Sr., de eerste nachtclub langs de Riverwalk genaamd The Landing, waar de Jim Cullum Jazz Band elke avond optrad.
Dat is waar de zoon van Cullum Jr., Chris Cullum, verliefd werd op het leven in een restaurant.
‘Hij was meneer San Antonio,’ zei Chris Cullum over zijn vader. “Hij was een reus in ieders wereld, niet alleen de mijne.”
Chris Cullum, eigenaar van Cullum’s Attaboy en Cullum’s Attagirl aan de St. Mary’s Strip, speelt tegenwoordig de muziek van zijn vader in zijn restaurant.
Hij begon op 11-jarige leeftijd met afwassen bij The Landing en zei dat dit “enkele van de beste jaren van mijn leven” waren, waarbij hij werkte en zijn vader zag spelen en een kamer bestuurde.
“Hij werkte met de energie van de kamer en het decor en de muziek paste bij de bediening. Dus op een drukke, je weet wel, zaterdagavond begon het heel lekker zacht en gingen we op in de hete jazz en vlogen de kaartjes uit de automaat, ‘herinnert Cullum zich. “De band zou gek worden. Iedereen klapt en drinkt en feestt.
“Dan crescendos en diminuendos in de nacht en dan begint hij Hoagy Carmichael en blues en ritme en blues te spelen en het wordt gewoon iets moois dat ik zo erg mis”, zei Cullum.
“Ik kreeg vaak de kans om met Jim samen te werken en hij was een geweldig persoon en zo innovatief”, zei Lopez. “Hij richtte niet alleen een jazzclub op, maar hij begon ook een jazzclub die op de radio uitzond. En dit begint al in de jaren zestig.”
Jim Cullum Jr. noemde het restaurant van zijn zoon lang voordat het bestond.
Chris Cullum zei dat hij als tiener bij The Landing merkte dat er een gelijkmaker was onder elk hongerig publiek, of ze nu verkleed binnenkwamen voor een avondje borrelen en dineren of na een bezoek in korte broek en T-shirt op het terras aten. de Alamo. Een hamburger.
Cullum vertelde zijn vader dat hij een burgerrestaurant wilde openen en hij deelde het idee met zijn vader.
Cullum Jr. zei tegen zijn zoon dat hij een lijst met namen moest bedenken voor zijn toekomstige eetcafé en dat de twee elkaar tijdens de pauze van zijn jazzshow op zaterdagavond zouden ontmoeten om te bespreken.
Dus de jongere Cullum maakte zijn lijst klaar.
‘Ik ontmoet hem, het is zaterdagavond. Het is tijdens de pauze. Ik heb zoiets van: ‘Oké, papa, ik heb het. Weet je, laten we gaan zitten. Ik heb mijn lijst. Hier is het’, zei Chris Cullum. ‘Hij zegt:’ Neem je lijst en gooi hem weg. Het heet Attaboy.’ En sindsdien is het Attaboy.’
‘Hij was een harde koek, maar hij maakte jou ook beter,’ zei Cullum. “Hij was niet gemakkelijk om voor te werken, maar hij was ook niet moeilijk om voor te werken als je werkt.”
Een recept voor een bloeiende jazzscene
De muzikanten die Cullum op zijn podium bracht, hielpen het genre groeien in San Antonio.
“Hij bracht muzikanten naar San Antonio en dat begon, denk ik, echt die eerste grote golf van jazz in San Antonio te bevorderen,” zei Lopez. “Veel mensen herinneren zich The Landing.”
Dat soort mentorschap is een jazzsignatuur. De opleiding ervan is door succesvolle kunstenaars doorgegeven aan degenen die dat willen worden.
En het gebeurt nog steeds hier in de stad Alamo.
“Ik heb het gevoel dat dit mijn roeping is geweest”, zegt Adrian Ruiz, Ph.D., professionele trompettist en directeur Jazz Studies aan St. Mary’s University.
De universiteit organiseert elk jaar haar eigen jazzfestival dat samenvalt met Fiesta.
Het doorgeven van een passie en opleiding voor jazz helpt de toekomst ervan veilig te stellen, meent Ruiz.
“Het moet een eeuwigdurende leersituatie zijn die volgens mij moet gebeuren, zodat ze de fakkel van het lesgeven in deze muziek kunnen dragen”, zei Ruiz.
Door een pad te effenen voor de toekomst van de jazz kun je het pad voortzetten dat al is uitgestippeld door de grote artiesten waar Ruiz en anderen met wie we voor dit verhaal over spraken in het verleden naar verwijzen:
George Prado & Aaron Prado, een vader-zoonduo dat nog steeds optreedt in Zuid-Afrika. Polly Harrison, Kyle Keener en Doc Watkins
“San Antonio heeft een sterke en belangrijke plaats in de jazzgeschiedenis”, aldus burgemeester Ron Nirenberg. “We maakten deel uit van wat het Chitlin Circuit werd genoemd, de Chitlin Trail, die grote plaatsen in de jazzscene met elkaar verbond, zoals Chicago en New York, LA en New Orleans. Wij waren op pad.”
Het betekende dat grote namen als Ella Fitzgerald, Miles Davis, John Coltrane en meer door San Antonio zouden komen om op te treden.
“Ik was ooit de algemeen directeur van KRTU 91.7, het beste jazzradiostation ter wereld”, zei Nirenberg.
Vraag het aan een van de jazzfans en -liefhebbers waarmee we hebben gesproken en zij zullen je vertellen dat er een recept bestaat voor een bloeiende jazzscene.
De ingrediëntenlijst:
San Antonio heeft het allemaal, inclusief Jazz’SAlive, een gratis jazzfestival dat al meer dan veertig jaar wordt georganiseerd door de San Antonio Parks Foundation.
Het festival toont een verscheidenheid aan jazzoptredens, van traditionele tot Latin jazz en meer, uitgevoerd door lokale, regionale en nationale artiesten.
“Zeventig procent van onze tijd zal worden besteed aan lokale artiesten die uiteraard Grammy Award-winnende regionale en nationale artiesten steunen. Maar weet je, we benadrukken echt wat we hier lokaal hebben”, zegt Eliana Mijangos van GEM Strategy, dat Jazz’SAlive helpt promoten.
Mijangos heeft haar eigen herinneringen aan het bijwonen van het festival als kind met haar vader.
“Het is een van die heel leuke afsluitingsevenementen van de zomer”, zei Mijangos. ‘We gooiden een picknickdeken weg, en weet je, hang gewoon wat rond en eet ijslolly’s. En hij zou gewoon uit de kast komen. Mijn zus en ik dansten door het park en het is gewoon een geweldige familieherinnering.
Jazz’SAlive wil een traditie uit het verleden zijn die een nieuwe generatie de kans geeft verliefd te worden op jazz.
“Het gaat nooit meer weg. Het is een hoge kunst”, aldus Chris Cullum. “Er zijn andere genres die het zullen overschaduwen. Maar het is hier al de hele tijd. San Antonio heeft zo’n rijke geschiedenis dat het er is als je het wilt vinden.”