Bill Land 1-op-1: gedenkwaardige momenten als Spurs-commentator, de geschiedenis achter ‘Oh Mama’ en waarom hij met pensioen gaat

Jan De Vries

SAN ANTONIO – Na meer dan twee decennia als vaste televisiestem van de Spurs, hangt omroeper Bill Land zijn schoenen aan de wilgen en gaat hij met pensioen. Land sprak met RJ Marquez van KSAT over zijn vijf decennia in de omroep en nog veel meer.

“Ik hou van San Antonio en wou dat ik hier al veel eerder naartoe was verhuisd”, zei Land.

Het was een geweldige run voor Land. Deel uitmaken van geweldige Spurs-teams en playoff-runs is iets wat hij het meest zal missen.

“Wat ik echt koester zijn die segmenten van de wedstrijd, ongeacht wanneer ze plaatsvinden, of het nu een fan is die je bekijkt en de Spurs die een run maken,” zei Land. “Je voelt echt dat het dak van het gebouw af gaat.”

Die passie was de drijvende kracht achter Lands 50 jaar in de omroepwereld, maar een van zijn meest memorabele momenten met het team vond plaats toen hij niet op televisie was.

“Ik was op de radio met Bill Shoening, gewoon zijn sidekick. En toen de Spurs in Game 5 de Miami Heat wegbliezen, waren er meerdere momenten tijdens die wedstrijd waarop je weer dacht dat het dak eraf was. Ik kreeg er letterlijk kippenvel van,” zei Land.

Vorig seizoen maakte Land publiekelijk bekend dat hij een zeldzame vorm van bloedkanker had. De steun die hij kreeg was overweldigend.

“Mensen kwamen naar me toe tijdens wedstrijden en gaven me kaarten en knuffels en dit en dat,” zei Land. “En toen de Spurs hun pensioen aankondigden, de reacties op sociale media, wachtte ik op minstens een paar van die ‘Hé, ik ben blij dat je weg bent’, maar misschien zijn die al weggefilterd. Het was geweldig en ik ben er zo dankbaar voor.”

Land onderging in mei een stamceltransplantatie en heeft net zijn herstelperiode van 100 dagen afgerond. Hij zei dat hij zich elke dag beter voelt, maar dat het tijd is om verder te gaan. Land zei dat ze al aan pensionering dacht vóór de start van vorig seizoen, en zijn diagnose maakte die beslissing alleen maar duidelijker.

“De mensen hebben ons niet alleen gesteund met de uitzending die we de afgelopen jaren hebben gedaan, maar ook toen ik vorig jaar de diagnose multipel myeloom kreeg”, zei Land. “Ik wil nog steeds veel dingen doen. Of het nu gaat om reizen — onze twee zonen zijn basketbalcoaches op de middelbare school hier in Texas — ik wil meer van hun wedstrijden kunnen zien. We hebben een kleinkind en er is er nog een op komst. Ik maak me geen zorgen over het vullen van de tijd en ook over golfen en het bijwonen van verschillende Spurs-wedstrijden.”

Door de jaren heen heeft Land veel belangrijke momenten in de geschiedenis van het team van dichtbij meegemaakt, naast Spurs-legende Sean Elliott.

“Hij personifieert gewoon klasse. Ik bedoel, iedereen weet dat Sean een goede vent is. Hij is heel nederig. Hij is altijd bezorgd om anderen,” zei Land.

Land zei dat hij, ondanks alle overwinningen en verliezen, lange autoritten en late nachten, vooral de kameraadschap van de tv-ploeg zal missen.

“We reizen met het team, maar we brengen niet echt veel tijd met het team door, maar wel met elkaar”, aldus Land.

Hij zal het ook missen om van dichtbij getuige te zijn van grootheden als David Robinson, Tim Duncan, Manu Ginobili, Tony Parker en nu ook Victor Wembanyama, tijdens het tijdperk van de Grote Drie.

“De sensatie om die wedstrijden te kunnen spelen en het team wordt in het hele land zo gerespecteerd,” zei Land. “Om de cirkel rond te maken, waar de Spurs al een tijdje niet meer in de play-offs waren geweest, zie je nu hoe goed ze echt waren.”

Spurs-fans zullen ongetwijfeld zijn professionaliteit en zijn “Oh Mama”-roep missen. Die dateert uit de jaren 70, toen hij zijn carrière begon in Illinois.

“Ik mocht de kleur doen op de uitzending op het campusradiostation. Mijn moeder en vader woonden ongeveer 270 mijl verderop. Zij konden de uitzending duidelijk niet ontvangen,” zei Land. “Mijn moeder was zo blij voor me dat ik net in de business was gestapt en ik wilde gewoon een shoutout geven, ook al konden ze het niet horen. Ze is al lang geleden overleden, maar elke keer als ik het zeg, denk ik nog steeds aan haar daarboven, naar beneden kijkend.”

Land zei dat het uiteindelijk de mensen, de fans en de organisatie waren die hem al die jaren in San Antonio hielden.

“De stad San Antonio sijpelt gewoon door in je ziel, is wat een vriend van mij ooit tegen me zei,” zei Land. “We houden van San Antonio en de organisatie is daar een voorbeeld van… RC Buford en Gregg Popovich, en alle spelers die ze hierheen hebben gehaald en de staf, ze zijn echt bezorgd om goede burgers van de gemeenschap te zijn.”

Land rijdt de tv-zonsondergang tegemoet, dankbaar aan de Spurs-natie, maar ook uitkijkend naar wat er komen gaat.

“Mijn familie en mijn vrouw Gayle zijn gewoon een kampioen geweest. De steun die ik van haar en van onze zonen, Taylor en Cooper, heb gekregen, is alles,” zei Land. Zo dankbaar. Vanuit de grond van mijn hart, bedankt.”