El Comandante Hernández leidt het ‘Tree Army’ ter verdediging van de bomen in Mexico-Stad

Jan De Vries

MEXICO-STAD – Terwijl hij op zijn elektrische skateboard door een wijk in het zuiden van Mexico-Stad scheurt, ziet Arturo Hernández een waarschijnlijk doelwit voor zijn volgende actie en uploadt een foto op sociale media waarin hij zijn volgers oproept om te helpen. Een paar dagen later zwaaien hij en een aantal van hen met voorhamers naar een dikke laag beton die de wortels van een es verstikt, wanneer een paar politieagenten arriveren en vragen om een ​​vergunning te zien.

“We hebben geen vergunningen nodig om de boom te bevrijden,” zegt Hernández grijnzend tegen een van de agenten. “Het is alsof je me vraagt ​​om een ​​vergunning om afval van de straat te halen.”

Aanbevolen video’s



De agent reageert met zijn eigen glimlach, draait zich om naar zijn partner en ze lopen weg. Het hameren gaat verder.

Dit is El Ejercito de Arboles — The Tree Army — en Hernández is El Comandante, de commandant. Hernández, een gemeenschapsactivist die in de loop der jaren een aanhang heeft opgebouwd door de problemen van de stad aan te pakken in humoristische online posts, lanceerde The Tree Army in mei als reactie op de toenemende klachten van zijn volgers over vernielde bomen in hun buurten. De missie is om het stedelijk bos van Mexico-Stad te beschermen en te verbeteren, of het nu gaat om het weghakken van ongeoorloofd beton, het aanpakken van illegale kap of het planten van bomen in gebieden waar het nodig is.

“Ik zeg altijd tegen mensen: als we niet voor de boom voor ons huis kunnen zorgen, hoe kunnen we dan verwachten dat we een plek als de Amazone kunnen redden?”, aldus Hernández.

Bomen zijn essentiële troeven in steden, waar ze verkoelende schaduw bieden, vervuiling verminderen en bijdragen aan groene ruimte. Ze nemen water op en helpen overstromingen te voorkomen in een tijd waarin klimaatverandering leidt tot intensere regenval. Dit alles is vooral welkom in Mexico-Stad, dat de afgelopen weken te maken heeft gehad met overstromingen en dat lijdt onder ernstige luchtvervuiling in een grootstedelijk gebied dat zich uitstrekt tot zo’n 22 miljoen mensen.

Het lanceren van The Tree Army was een logische stap voor Hernández, die tien jaar geleden Los Supercivicos oprichtte, een campagne op sociale media die gemeenschapsproblemen aanpakt met humor en satire. In Los Supercivicos-video’s heeft hij auto’s die fietspaden blokkeren uitgedaagd, sketches opgevoerd in de metro om kiezersparticipatie te promoten en afval teruggegeven aan mensen die afval op straat gooien, bijvoorbeeld.

Hernández zei dat hij meer dan 100.000 views kreeg voor elk van zijn eerste paar Tree Army-video’s. Het “leger” zelf is klein — een informele kerngroep van vijf of zes mensen, variërend van milieuactivisten tot boomchirurgen tot bewoners — maar Hernández is altijd snel om omstanders te rekruteren om een ​​voorhamer te zwaaien of anderszins te helpen. Hij heeft een GoFundMe-pagina om geld in te zamelen voor het werk.

Hij zei dat hij sinds de oprichting van de groep op ongeveer een dozijn gevallen van vandalisme aan bomen heeft gereageerd en dat hij nu meer dan 15 berichten per dag ontvangt van mensen die melding maken van vandalisme aan bomen in de stad. Veelvoorkomende klachten zijn bedrijven die bomen kappen om hun zichtbaarheid te verbeteren, mensen die bomen verkeerd snoeien en mensen die beton over de grond bij de voet van een boom gieten, misschien om meer parkeergelegenheid te creëren of om onderhoudsproblemen te vermijden, zoals het opruimen van hondenpoep of het opruimen van zwerfvuil.

Na 20 minuten van intensief hameren, begonnen de wortels van de boom door het gebroken beton te komen. Een buurtbewoner bracht water voor de arbeiders, die er een slokje van namen, hun voorhoofd afveegden en weer doorgingen met hameren. Sommige mensen die voorbij liepen, raakten geïnteresseerd in de actie en begonnen zich eromheen te verzamelen.

“Wil een van jullie een slag slaan?” zei Hernández tegen de toeschouwers. “De mensen die hier het meest door worden getroffen, zijn jullie.”

Niet iedereen steunt het werk van The Tree Army. Hernández zei dat hij is achtervolgd en bedreigd. Hij zei dat hij een negatieve ontmoeting altijd met humor benadert en het ziet als een kans om degenen die zich tegen hun werk verzetten, te onderwijzen.

“We worden The Tree Army genoemd, omdat dit soms gevechten zijn”, zei hij.

María Toledo Garibaldi, postdoctoraal onderzoeker aan het Nationaal Instituut voor Ecologie (INECOL) en expert op het gebied van stedelijke bomen, prees het werk van The Tree Army en zei dat dergelijke groepen het gebrek aan actie van de overheid compenseren.

“Ik denk dat het belangrijk is dat de autoriteiten duidelijkere en strengere regels gaan maken over wat er gekapt mag worden, wat er gesnoeid mag worden, wat er geplant mag worden en waar je het mag planten,” zei Garibaldi. De stad zou een stedelijk bosbeheerplan moeten opstellen, zei ze.

Het secretariaat van Milieu van de stad zei dat de stad programma’s heeft ontwikkeld voor de verzorging van bomen, maar dat de verzorging langs secundaire wegen afhankelijk is van de verschillende stadsbesturen.

Toen de es eindelijk vrij was van beton, droeg het Bomenleger het puin naar een vrachtwagen om te worden afgevoerd. Vervolgens applaudisseerden ze voor elkaar en wisselden ze knuffels uit in de schaduw van de boom.

Humberto Cruz, een bewoner van de wijk, sloot zich aan bij de actie nadat hij de oproep van Hernández op sociale media had gezien.

“Ik heb een zoon en ik wil het beste voor hem. Een van de weinige dingen die ik kan doen, is voor hem zorgen voor het milieu. Hij is de toekomst en hij zal hiervan kunnen genieten,” zei Cruz, wijzend naar de es.