DENVER – Simon Rubick was bijna alles kwijtgeraakt door tientallen jaren van alcoholisme en drugsverslaving.
In 2022 zat hij zonder auto en huis, waardoor zijn twee tienerkinderen bij vrienden moesten intrekken. Hij had de bruggen met vrienden en familie verbrand en het duurde een door drugs veroorzaakte periode in het ziekenhuis voordat hij besefte dat zijn cocaïneverslaving een “doodvonnis” zou worden.
Aanbevolen video’s
Rubick, die in de buitenwijk Arvada in Denver, Colorado woont, wist dat hij hulp nodig had. Maar eerst moest hij bedenken wat hij moest doen met een van de weinige bronnen van onvoorwaardelijke liefde en steun die hij nog had: zijn geliefde Duitse herdershond, Tonks.
De meeste residentiële revalidatiecentra in de Verenigde Staten staan niet toe dat patiënten hun huisdieren meenemen, zei Rubick, 51. Dus toen zijn broer niet langer voor de hond kon zorgen, dacht Rubick dat hij de pijnlijke beslissing zou moeten nemen om Tonks op te geven.
“Het kwam er eigenlijk op neer dat ik voor mijn hond kon zorgen, of voor mezelf kon zorgen”, zei hij.
Rubick, die al meer dan twee jaar nuchter is en nu een verslavingsherstelcoach is, was verbonden aan de groep PAWsitive Recovery, die dieren opvangt terwijl hun eigenaren worden behandeld voor drugs- en alcoholmisbruik, en voor mensen die te maken hebben met huiselijk geweld of psychische crises.
“Mensen die proberen te herstellen, zijn soms hun familie, hun kinderen en elk soort steunsysteem dat ze hadden, kwijtgeraakt,” zei Serena Saunders, de programmamanager van de organisatie. “Je gaat het trauma dat je al hebt gehad niet verergeren door het ene ding op te geven dat jou nog niet heeft opgegeven, en dat zijn de dieren van mensen.”
Saunders richtte PAWsitive Recovery drie jaar geleden op in Denver. Sindsdien heeft het meer dan 180 mensen en hun huisdieren geholpen, en Saunders zei dat de groep heeft gekeken naar uitbreiding op nationaal niveau nadat het onderdeel werd van de Society for the Prevention of Cruelty to Animals International. De organisatie, waarvan het grootste pleegnetwerk in Colorado is gevestigd maar landelijk aanvragen accepteert, is een van de weinige programma’s in de VS die zorgt voor de huisdieren van mensen die een behandeling zoeken voor middelenmisbruik.
Saunders’ eigen ervaring met drugs- en alcoholverslaving heeft haar geholpen het programma op maat te maken. Ze zei dat ze een “behoorlijk gebroken jeugd” had, met haar moeder die schizofreen was en verslaafd aan methamfetamine en haar vader die ook worstelde met verslaving. Ze zocht troost in alcohol toen ze ongeveer 12 was en gebruikte harddrugs toen ze 14 was.
“Mijn verslaving bezorgde me het ene trauma na het andere”, aldus Saunders, inmiddels 41 jaar oud.
Saunders bezocht een therapeut voor haar depressie en PTSS toen een gelukkige sessie het zaadje van PAWsitive Recovery plantte. Met een achtergrond in diergeneeskunde en asielgeneeskunde, die zich richt op de zorg voor dakloze dieren, vertelde ze haar therapeut dat ze haar liefde voor honden wilde integreren in haar herstel.
“En dat is precies wat we deden”, aldus Saunders, die Tonks enkele maanden lang opving terwijl Rubick in behandeling was en die de bezoeken tussen de twee beste vrienden faciliteerde.
“Om een gebroken persoon te zien als we ze ontmoeten op een parkeerplaats, als ze niets meer hebben om voor te leven dan hun dier. En om te zien hoe gebroken en wanhopig ze op dat moment zijn, en dan zes maanden later terug te keren en te zien hoe ze hun leven volledig omgooien, is gewoon zo bijzonder. Het is verbazingwekkend,” zei Saunders, die al 3 1/2 jaar nuchter is.
Dat gevoel wordt gedeeld door de vrijwillige pleeggezinnen van de organisatie. Sommigen van hen voelen zich aangetrokken tot het programma vanwege hun eigen ervaringen met verslaving.
Ben Cochell, 41 jaar en inwoner van Denver, is al meer dan zeven jaar nuchter en heeft twee eigen honden en heeft er meerdere opgevangen.
“Een van mijn favoriete onderdelen van het pleeggezin zijn in dit programma is het vermogen om mijn kinderen wat levenslessen te leren over hoe ze anderen kunnen helpen en hoe ze voor dieren kunnen zorgen en aardig en liefdevol kunnen zijn. En gewoon jezelf kunnen geven,” zei hij. “Dat is wat je hebt. Je tijd en je energie. En dat kun je vrijelijk weggeven.”
Zonder PAWsitive Recovery, zei Rubick, was hij waarschijnlijk op straat beland met zijn hond en had hij geprobeerd om zelf te herstellen. Maar zoals het bleek, redde Tonks Rubick door zijn hond te houden, zei hij.
“Het is die connectie, zorgen voor een ander wezen en dat er iets anders voor je zorgt zoals dieren dat doen,” zei Rubick. “Het is gewoon onvoorwaardelijk, en soms is dat een van de dingen die mensen in herstel echt nodig hebben om te kunnen voelen.”