SAN ANTONIO – “Ik kwam hier terecht omdat ik geen geld meer had. Ik sliep onder een restaurant. Ik had honger,” zei de 20-jarige Kyle Young.
Young kwam naar Haven for Hope voor de basisbehoeften, maar bleef voor de ondersteuning.
Twee maanden geleden werd hij geplaatst in het nieuwe jeugdprogramma voor mensen van 18 tot 24 jaar.
Op dat moment was het jongerencentrum nog in aanbouw.
Nu, een jaar later, konden we de gemeenschappelijke ruimte en de slaapzalen bekijken en met de cliënten praten.
Aan de noordkant van de campus liggen de individuele slaapzalen om de hoek, waar 28 mensen wonen.
Aan de andere kant is er een gemeenschappelijke slaapzaal met ruimte voor 24 personen.
De middelen worden naar hen toegebracht. Direct ernaast zijn er ruimtes waar ze counseling, casemanagement of zelfs wat hygiëneproducten kunnen ophalen.
En het allerbelangrijkste is dat ze zich in het gezelschap bevinden van leeftijdsgenoten met wie ze zich kunnen identificeren. Dat is het bewijs dat ze niet alleen zijn.
“Ik denk dat het een kwestie van comfort is. En met dat comfort komt veiligheid. We zijn met het programma begonnen en via mond-tot-mondreclame begonnen jongvolwassenen erover te horen en kwamen hierheen. Waar we nu aan de capaciteit zitten,” zei Senior Director of Case Management Jessie Burdon.
Volgens Burdon bedraagt de wachtlijst hooguit een paar weken, maar het bewijst wel dat het programma werkt.
Vóór het jeugdprogramma had slechts 10% van de jongvolwassenen bij Haven for Hope een woning, zei ze.
Inmiddels is dat aantal bijna verdrievoudigd tot 26%.
Er zijn cursussen over de beroepsbevolking en vaardigheden, cliënten blijven langer in het programma en steeds meer cliënten behalen een GED-diploma of een diploma.
“We kunnen ze helpen met het verkrijgen van zaken als geboortecertificaten, wat een bijzondere uitdaging kan zijn”, aldus Burdon.
Momenteel is Young bezig om een identificatiekaart te bemachtigen, zodat hij verder kan met de rest van zijn doelen.
“Ik ben meer een oplossingsgericht persoon. En dus, in ieder geval met de jongvolwassenen, zijn ze jong. En dus weten ze dat dit niet is zoals leven; dit is overleven,” zei hij.
Young weet ook dat hij er zelf werk van moet maken.
“Hoewel het nog steeds een ondersteunende omgeving is, moet je toch je eigen pad uitstippelen”, zei hij.
Young heeft al een middelbareschooldiploma en heeft al college-ervaring, dus hij zal binnenkort een baan zoeken en op de prioriteitenlijst voor huisvesting komen te staan.
“Als je dakloos bent en dit ziet, kun je het niet zelf doen. Kom en zoek hulp,” zei Young.
Als u interesse heeft in het programma, neem dan contact op met Haven for Hope of kom langs bij de intakeafdeling op de campus.