Nashville’s Mother Church of Country Music behoudt zijn wortels als religieus gebedshuis

Jan De Vries

NASHVILLE, Tennessee. – Nashville’s Ryman Auditorium staat bekend als de Mother Church of Country Music. En inderdaad, het begon als een kerk, gebouwd door een rivierbootkapitein die tot het geloof bekeerd werd door een evangelist.

Meer dan 130 jaar nadat het werd gebouwd als de niet-confessionele Union Gospel Tabernacle, heeft de meest geliefde concertlocatie van Music City nog steeds zijn religieuze wortels.

Aanbevolen video’s



Duizenden mensen hebben de originele houten banken, omringd door kleurrijke glas-in-loodramen, gevuld om te luisteren naar sterren als Johnny Cash, Dolly Parton, Prince, Taylor Swift en Elvis, de koning van de rock-‘n-roll.

“Technisch gezien is het een gebouw, maar het is duidelijk een levend wezen van een soort”, zei Jessi Woods, een toerist uit Massachusetts. Ze bezocht het Ryman’s museum in de ochtend van een recent bezoek en woonde ’s avonds een optreden van de band Postmodern Jukebox bij.

Het begon allemaal met dominee Samuel Jones, een evangelist die in 1885 vanuit Georgia naar Nashville kwam voor een opwekking die door plaatselijke kerken in een grote tent werd gesponsord.

Jones begon de inwoners van Nashville te veroordelen omdat ze negeerden wat hij geloofde, namelijk de zonden van die tijd: van honkbal en fietsen tot prostitutie, gokken en dansen. Het ergste voor de hervormde alcoholist: drinken.

Tom Ryman, een rijke kapitein die whisky serveerde op zijn stoomschip, nam aanstoot. Dus verzamelde hij een groep vrienden om de revival bij te wonen en Jones in elkaar te slaan.

Het verhaal gaat dat de predikant hem na één preek overtuigde om zijn leven aan God te geven.

Ryman stopte met de verkoop van alcohol op zijn schepen; hij doopte stoomschepen niet eens met champagne, maar gebruikte in plaats daarvan kannen water. Hij begon ook te dromen over het bouwen van een gebedshuis in Nashville voor religieuze bijeenkomsten, zodat evangelisten als Jones een plek hadden om te preken.

Dankzij zijn financiering en met de hulp van donaties uit de gemeenschap werd de Union Gospel Tabernacle op 4 mei 1892 officieel geopend met een muziekfestival.

Volgens Joshua Bronnenberg, conservator van het Ryman Auditorium, had het tabernakel geen toegewijde gemeente.

“Het was meer een plek waar, laten we zeggen, een rondreizende evangelist kon preken, zoals Billy Sunday, Gypsy Smith of Samuel Jones,” zei Bronnenberg.

Na Rymans dood werd de locatie naar hem vernoemd en groeide het uit tot een van de belangrijkste muzieklocaties van Amerika.

“Wat werd gebouwd als een religieuze ontmoetingsplaats voor inwoners van Nashville”, aldus het auditorium op de site, “werd een ander soort heiligdom dat groter werd dan Ryman ooit had kunnen bedenken.”

De eerste twee decennia was het een hybride ontmoetingsplek waar religieuze leiders en enkele van de grootste namen in ballet, opera en theater te gast waren. Het werd bekend als de Carnegie Hall of the South.

“We hebben allerlei progressieve evenementen gehad: kiesrechtevenementen, wetenschappelijke demonstraties, goochelaars, allerlei politieke en culturele iconen hebben het podium gesierd”, aldus Bronnenberg.

“Je had ook bizarre dingen: we hadden bokswedstrijden, circussen,” zei hij. “En daarnaast hadden we begrafenissen, we hadden protesten voor burgerrechten. … Als er een belangrijke gebeurtenis in de stad was, was het hier.”

Later vonden er bijeenkomsten van de Southern Baptist Convention plaats, vonden er memorabele optredens plaats van grote namen als komiek Charlie Chaplin en goochelaar Harry Houdini, en stonden er president Teddy Roosevelt en dominee Martin Luther King Jr. op het podium.

De locatie werd ook bekend vanwege de unieke akoestiek, die geliefd was bij artiesten.

“De wortels van het Ryman Auditorium als kerk hebben geresulteerd in de indrukwekkende akoestiek”, aldus de website van Ryman, “omdat het auditorium is gebouwd om de stemmen, liederen en instrumenten van de wekelijkse kerkdiensten te projecteren.”

Van 1943 tot 1974 was het ook de thuisbasis van de Grand Ole Opry, de beroemdste countrymuziek- en entertainmentshow van die tijd.

“De show werd uitgezonden via de hoogste radiotoren ter wereld, destijds gebouwd net buiten Nashville, en bracht countrymuziek voor het eerst naar huiskamers van Californië tot New York”, aldus de site. “Publiek in de VS had een liefde voor countrymuziek ontdekt.”

Nadat de Grand Ole Opry vertrok, stond de Ryman bijna twee decennia leeg en raakte in verval. Het werd gerestaureerd dankzij donaties van kunstenaars en leden van de gemeenschap en heropend in de jaren 90. Het heeft nu een zitcapaciteit van 2.362.

Tegenwoordig reizen liefhebbers van countrymuziek — en andere genres — vanuit heel Amerika naar de Ryman om op de kerkbanken te zitten. Het wordt liefkozend “de ziel van Nashville” genoemd.

“Het heeft absoluut een soulgevoel,” zei Woods, de toerist uit Massachusetts. “En ik geloof niet dat het alleen komt door de muzikale acts die er zijn geweest, maar er is zeker een voelbare energie.”

__