NBC’s ‘Stumble’ is een mockumentary over een cheerteam met veel tuimelende runs en hart

Jan De Vries

NEW YORK – Lichamen vliegen en tuimelen in NBC’s nieuwste comedyserie ‘Stumble’, een spottende maar liefdevolle kijk op de competitieve wereld van vrolijkheid van een broer-en-zus-schrijfteam.

Jeff en Liz Astrof hebben een mockumentary gemaakt over een groep rekruten die vanuit het niets een cheerteam opbouwt op een junior college in een klein stadje in Oklahoma met een onuitspreekbare naam.

Aanbevolen video’s



“Liz en ik houden er allebei van om hart te hebben, en wij geloven dat als je zo’n stomme komedie als deze hebt, deze vanuit het hart in evenwicht moet worden gebracht”, zegt Jeff Astrof.

Jenn Lyon schittert als een vastberaden coach die nog één trofee moet winnen om gekroond te worden tot de meest winnende coach in de geschiedenis van het universiteitsjuichen. Ze komt terecht in een sportschool met een dode opossum en een paar knoestige teamkandidaten.

De een heeft narcolepsie, de ander is een gepocheerde voetbalster, een paar zijn smerige dansers op TikTok, er is een 37-jarige autoverhuurder die technisch gezien nooit is afgestudeerd, een misdadiger met een enkelband en een 18-jarige met een rommelig gezinsleven. Toch beloven de makers één “cheer wow decorstuk” per aflevering.

“Wat zo ongelooflijk is, is dat deze kinderen nog nooit iemand hebben vertrouwd of vertrouwd. Bij juichen draait alles om vertrouwen: iemand gaat je vangen, iemand gaat je in de lucht gooien”, zegt Liz Astrof. “Het draait allemaal om vertrouwen en ze leren allemaal hoe ze elkaar kunnen vertrouwen, zichzelf kunnen vertrouwen en vertrouwd kunnen worden.”

Mockumentary-stijl voor een underdogverhaal

NBC bouwt voort op zijn sterke basis van komische mockumentaries – denk aan ‘The Office’, ‘Parks and Recreation’ en ‘The Paper’ – met ‘Stumble’, geïnspireerd op de Netflix-docuseries ‘Cheer’ uit 2020-22, waarin een team uit Texas werd gevolgd dat zich voorbereidde op een nationale cheerleadingwedstrijd in Daytona Beach, Florida.

“Het is een underdogverhaal”, zegt Jeff Astrotrof. “Wat we leuk vonden aan de documentaire ‘Cheer’ was dat deze kinderen een heel zwaar leven hadden. We houden van dat deel ervan.”

De show – die vrijdag debuteert op NBC en de volgende dag beschikbaar is om te streamen op Peacock – is ook te zien als een terugkerende gastster Kristin Chenoweth, de 1,20 meter lange Broadway-ster, als assistent-coach Tammy Istiny (lees die naam nog eens), en voormalig “Saturday Night Live” -speler Taran Killam als voetbalcoach en echtgenoot van onze cheercoach.

Bij de pilot draait alles om het verzamelen van het team. De volgende afleveringen gaan over hoe je ze vanuit de METH-conferentie naar Daytona kunt navigeren (je leest het goed). “Ik ben zo enthousiast over dit seizoen. We hebben een geweldige groep kinderen en een man van middelbare leeftijd”, vertelt de coach aan de media. Ze zullen hun ego, blessures en onderlinge strijd moeten overwinnen om kans te maken op de titel.

“Stumble” markeert de eerste keer dat Jeff en Liz Astrof samen een show hebben gemaakt. Met hen praten is alsof je met een comfortabel komisch duo praat, waarbij de een de ander uithaalt met een nieuwe grap.

“We halen altijd het beste in elkaar naar boven, en het is altijd goed als we samen in de kamer zijn en elkaars steun hebben”, zegt Liz Astrof. “We praatten sowieso 17.000 keer per dag, maar meestal was het klagen over ons werk.”

“Dit maakt dat overbodig”, zegt haar broer.

Jeff Astrof’s credits omvatten ‘The New Adventures of Old Christine’, ‘Grounded for Life’, ‘Trial & Error’ en ‘Ground Floor’. De credits van zijn zus omvatten ‘Not Dead Yet’, ‘Last Man Standing’, ‘2 Broke Girls’ en ‘The Conners’.

Op de vraag wat de kenmerken zijn van hun familiale gevoel voor humor, zegt hij onmiddellijk: ‘Trauma.’ Liz bouwt daarop voort: “Trauma plus tijd, en hoe meer tijd verstrijkt, hoe grappiger we zijn.”

Ze geven allebei toe dat ze extraverte A-type persoonlijkheden zijn – die elk met meer introverte mensen trouwden – en wier gevoel voor komedie niet altijd van een gelukkige plek kwam.

“Mensen zeggen: ‘Wauw, je moet een heel grappig huishouden hebben gehad.’ En ik dacht: ‘Zo maak je niet twee sitcomschrijvers’”, zegt Jeff Astrof. Voegt zijn zus er lachend aan toe: “Zo word je niet grappig.”