SAN ANTONIO – Nu het schooljaar weer in volle gang is, moeten ouders voorbereid zijn om eventuele angst bij hun kinderen te bestrijden wanneer ze weer naar school gaan.
Angst komt in allerlei vormen, maten en gradaties voor en kan ernstige gevolgen hebben, vooral voor mensen die kampen met hun geestelijke gezondheid.
Jessica Knudsen is de president en CEO van het Clarity Child Guidance Center, een non-profitorganisatie die psychiatrische hulp biedt aan kinderen van 3 tot 17 jaar. De organisatie werkt met duizenden gezinnen waarvan de kinderen geestelijke gezondheidszorg nodig hebben en in sommige gevallen suïcidale gedachten hebben.
“We hebben een missie om kinderen en hun families te ondersteunen in hun streven naar mentaal welzijn,” zei Knudsen. “We opereren als een psychiatrisch ziekenhuis voor kinderen. We hebben momenteel 66 bedden en zullen er acht extra bedden bij krijgen met de nieuwste bouw op onze campus. Ons doel is om kinderen in principe te stabiliseren en terug te laten keren naar de gemeenschap.”
De organisatie heeft ook een dagprogramma, waarbij kinderen van 9.00 tot 15.30 uur binnenkomen en in groepen worden opgevangen, waarna ze ’s avonds weer naar huis gaan.
Het centrum biedt ook traditionele poliklinische therapie en psychiatrische diensten.
“Dit is een cruciaal moment. Als we kinderen goede kwaliteitszorg kunnen bieden voordat ze volwassen zijn, kunnen we hun levensloop veranderen,” zei Knudsen. “Als we ze laten begrijpen dat het zorgen voor hun mentale gezondheid net zo belangrijk is als het zorgen voor hun fysieke gezondheid en het volgen van een opleiding, kan dat ze echt behoeden voor problemen in hun twintiger, dertiger en volwassenheid. Het is een belangrijk moment om goede kwaliteitsinterventie te krijgen.”
Helaas zien we volgens Knudsen vaker dat gezinnen hun diensten nodig hebben tijdens de start van het schooljaar.
“School is een grote stressfactor. De kinderen moeten aan verwachtingen voldoen, en dan is er nog het sociale aspect ervan — het sociale media-onderdeel ervan,” zei Knudsen. “Dat speelt allemaal mee. We zien veel bijwerkingen van COVID. Kinderen met schoolweigering die nog niet klaar zijn om terug te keren naar de klas en nog steeds terrein winnen op het sociale vlak van dingen. Ze hebben een groot deel van hun ontwikkeling gemist in die face-to-face-interactie met hun leeftijdsgenoten, wat zo essentieel is.”
Knudsen zei dat het belangrijk is dat gezinnen praten over de problemen waarmee ze thuis kampen.
“We zijn nog steeds terughoudend om toe te geven dat er een gedragsgezondheidsprobleem is of dat we een psychisch gezondheidsprobleem hebben,” zei Knudsen. “Statistieken tonen aan dat bij kinderen en volwassenen één op de vijf in zijn leven een of andere vorm van gedragsgezondheidsuitdaging zal hebben. Dat is iemand die je kent. Als het niet je familie is, is het iemand van de kerk, school, je buurman.”
Ze zei dat de eerste stap is om te erkennen dat het bestaat en dat de familie er hoe dan ook mee om zal moeten gaan.
“Ouders kennen hun kinderen. En als er iets niet goed voelt, besteed daar dan aandacht aan,” zei Knudsen. “Iets anders dat triest is, is dat het ongeveer acht jaar duurt vanaf het eerste symptoom tot het moment dat je in behandeling gaat. Als we die tijd kunnen verkorten en mensen laten weten dat dat symptoom een gedragsprobleem is en ze vervolgens de behandeling kunnen geven die ze nodig hebben, dan verandert dat de prognose.”
Er is een reden waarom Knudsen zo gepassioneerd is over wat ze doet en waarom ze 1.500 mijl heeft gereisd om zich bij het team van Clarity aan te sluiten en de organisatie al vijf jaar leidt. Haar eigen levenservaring drijft haar.
“Mijn moeder bracht een groot deel van mijn jeugd door in psychiatrische ziekenhuizen. Ik groeide op met — Jason en ik hadden een oudere broer. Mijn oudere broer en ik kregen het,” zei Knudsen. “We begrepen dat psychische problemen een ziekte zijn en dat het behandeld moest worden. Jason was anders gebouwd. Hij voelde alles. Het was echt moeilijk voor hem om met de uitdagingen van onze moeder om te gaan. En op zijn beurt ontwikkelde hij zijn eigen klinische depressie, die hij tijdens zijn jeugd en tot in zijn volwassenheid doormaakte. Ik denk dat veel van zijn traject anders zou zijn geweest als hij toegang had gehad tot een plek als Clarity.”
Knudsen zei dat haar broer zijn ups en downs had, maar dat de situatie uiteindelijk ten slechte wendde.
“Toen hij begin 30 was, werd de depressie behoorlijk ernstig. Hij had een behoorlijk ernstige overdosispoging, waardoor hij ongeveer een week op de intensive care lag”, zei ze.
“Zijn fysieke gezondheid ging achteruit. Hij kreeg diabetes. Hij was een stress-eter en had wat hartproblemen. Hij overleed op 48-jarige leeftijd aan een hartstilstand in zijn slaap. Naar mijn mening is dat niet wat hem heeft gedood.”
“We hebben het over de impact van depressie of mentale gezondheid op de gezondheid,” vervolgde Knudsen. “Op zijn overlijdensakte stond een hartstilstand, maar dat kwam door de mishandelingen die zijn lichaam in de loop der jaren heeft ondergaan vanwege de depressie en overdoses en zelfmoordpogingen. Als zijn mentale gezondheid goed was, denk ik niet dat de fysieke kwalen hem op zo’n jonge leeftijd zouden hebben gedood.”
Dat hoofdstuk uit Knudsens leven motiveert haar om anderen te helpen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden als haar broer.
“Ik heb dat persoonlijke vuur, wetende dat goede kwaliteitszorg het leven van iemand anders kan veranderen. En als we dat zelfs voor één persoon kunnen doen, is het alles waard,” zei ze. “We doen een organisatiebrede activiteit genaamd ‘Wat is jouw waarom?’ We vragen al onze medewerkers: ‘Wat drijft je?’ Het is veel werk, maar ‘Wat is het dat je elke dag terug laat komen?’ Ik heb mensen gezien die tot de meest ernstige patiënten behoorden, nu getrouwd zijn met kinderen of werken of naar de universiteit gaan. Ik denk dat alleen al de wetenschap wat we doen impact heeft en een verschil maakt, je kunt elke dag blijven komen en het werk doen om dat volgende succesverhaal te helpen.”
Knudsen moedigt alle gezinnen met kinderen die kampen met ernstige psychische problemen, gedragsproblemen of die zelfmoordgedachten hebben, aan om hulp te zoeken.
“Ik denk dat het sterkste wat we kunnen doen is toegeven dat we niet alles kunnen en om hulp vragen,” zei ze. “Het vergt een dorp. Je hebt niet gefaald als je om hulp van buitenaf vraagt. We hebben ons dorp nodig. Als we experts nodig hebben in verschillende dingen, gaan we naar de juiste experts. Verlies dat niet uit het oog als je hulp zoekt voor je kinderen.”
Knudsen zei dat het Clarity Child Guidance Center 24/7 geopend is met zijn crisisdiensten.
“Je kunt binnenlopen en een beoordeling krijgen,” zei ze. “Als je ergens een voorgevoel over hebt, bel ons dan en maak een afspraak. Het hoeft niet eens ons te zijn. Zoek gewoon een plek waar ze de hulp kunnen krijgen die ze nodig hebben, en negeer het niet.”
Als u, of iemand die u kent, worstelt met uw mentale gezondheid of suïcidale gedachten heeft, zoek dan onmiddellijk hulp. U kunt ook bellen met de Suicide and Crisis Lifeline op 988.
OOK OP KSAT.COM
Leraar zamelt geld in voor geestelijke gezondheidsartikelen om leerlingen in de klas te helpen
Online counseling helpt bij het aanpakken van de geestelijke gezondheidscrisis bij scholieren op scholen
988 Suicide and Crisis Lifeline is sinds de oprichting twee jaar geleden 10 miljoen keer gecontacteerd