Van enkelen tot ruim 350 kinderen en ouders rijden samen als ‘fietsbus’ naar school

Jan De Vries

MONTCLAIR, NJ – Op een zonnige herfstochtend kwamen kinderen met helmen en rugzakken samen met hun ouders in Montclair, New Jersey, voor een groepsfietstocht naar twee plaatselijke basisscholen. Vrijwilligers in oranje veiligheidsvesten zorgden ervoor dat iedereen die zich in een winkelgebied in de buurt had verzameld, klaar was voordat de renners vertrokken voor hun 8 kilometer lange “fietsbus”-route.

Om de paar blokken kwamen er meer volwassenen en kinderen op de fiets bij. Uiteindelijk groeide de groep uit tot meer dan 350 mensen. Oudere studenten praatten met vrienden, terwijl jongere studenten zich concentreerden op trappen. Onderweg stopten auto’s om de rij fietsers door te laten. Leerlingen en ouders vertrokken richting de eerste school voordat de rest de eindhalte van de groep bereikte.

Aanbevolen video’s



Het is een bekend vrijdagtafereel in Montclair. Wat begon als een handjevol ouders die hoopten hun kinderen aan te moedigen om naar school te fietsen, is de afgelopen drie jaar uitgegroeid tot een wekelijks ritueel – en voor veel gezinnen een vaste optie voor woon-werkverkeer.

“Het was zo leuk”, zei leerling Gigi Drucker toen hij op de Nishuane Elementary School aankwam. “De beste manier om naar school te gaan is met de fiets, omdat je dan meer beweging krijgt. Het is gezonder voor de aarde”, voegde ze eraan toe.

Maar op twee wielen naar school reizen is niet alleen voor de lol, aldus organisator Jessica Tillyer. Ze is van mening dat elke week samen fietsen helpt bij het bevorderen van gezonde gewoonten bij de kinderen en het gemeenschapsgevoel onder ouders versterkt.

“En het begon echt omdat een kleine groep van ons, ongeveer vijf ouders, allemaal met onze kinderen naar school wilden rijden en het gevoel had dat het niet veilig was. En voor mij voelde ik me een beetje eenzaam toen ik alleen naar school reed. De fietsbus ging dus als een kleine inspanning van start. En nu kunnen we maximaal 400 mensen samen naar school laten rijden, “zei Tillyer.

De fietsbusbeweging is niet nieuw. Er zijn er honderden in de VS en Europa, maar ook in Australië, Brazilië, India, Indonesië en Israël, volgens Bike Bus World, een non-profitorganisatie die reclame maakt voor en informatie verstrekt over fietsbussen.

Mede-oprichter Sam Balto, die ruim drie jaar geleden een fietsbus oprichtte in Portland, Oregon, zei dat de belangstelling zo sterk is gegroeid dat hij gratis coachinggesprekken aanbiedt om anderen te helpen hun eigen fietsbus te lanceren. Hij schat dat er wereldwijd meer dan 400 routes zijn, en dat aantal blijft groeien.

“Kinderen en gezinnen verlangen naar gemeenschaps- en fysieke activiteit en naar buiten zijn. En als je dat presenteert in plaats van een rij schoolauto’s, neigen mensen van nature naar iets dat super vreugdevol en gemeenschapsgedreven is”, zei Balto.

De organisatoren hopen dat de fietsbusbeweging niet alleen meer kinderen op de fiets zal krijgen, maar ook gekozen functionarissen in de Verenigde Staten en daarbuiten zal aanzetten om te investeren in een veiligere fietsinfrastructuur.

Hoewel het starten van een fietsbus misschien niet moeilijk is, kost het meer moeite om hem het hele jaar door en in de verschillende seizoenen te laten rijden. Organisatoren van succesvolle ritten deelden advies voor ouders die hun eigen ritten wilden creëren.

Plannen en communiceren

Andrew Hawkins, een van de leiders van Montclair Bike Bus, zei dat zodra voldoende gezinnen interesse tonen, de eerste stap bestaat uit het zorgvuldig plannen van een route. Dat betekent dat we straten met weinig verkeer moeten identificeren en daarbij moeten bedenken hoeveel studenten er bij het startpunt en onderweg kunnen aansluiten.

“Het kostte ons een tijdje om een ​​route te bedenken waar we tevreden mee waren, maar we zijn nog steeds bereid om indien nodig aan te passen”, aldus Hawkins. “Er kunnen dingen veranderen. Het kan zijn dat er nieuwe groepen studenten in een bepaald blok komen, of dat verkeerspatronen veranderen en dat je je moet aanpassen.”

De Montclair-groep begon via mond-tot-mondreclame en posts op sociale media. Naarmate het aantal deelnemers groeide, creëerden de organisatoren een chatgroep om wekelijkse updates te coördineren en te delen. Ze bereikten ook andere gezinnen via PTA’s, schoolforums en andere communicatiekanalen voor ouders.

Een onverwacht voordeel, zo vertellen meerdere ouders, is dat de fietsbus kinderen motiveert om op vrijdagochtend sneller de deur uit te gaan.

“Hij heeft meer zin om uit bed te komen voor de fietsbus dan voor de gewone bus. Dus eigenlijk kan ik hem gemakkelijker klaarmaken voor school”, zei Gene Gykoff, die onlangs op een ochtend naast zijn zoon reed.

Om het momentum het hele jaar door vast te houden, organiseert het Montclair Bike Bus-team themaritten in het weekend en op feestdagen. Deze evenementen bieden ook gezinnen die op doordeweekse ochtenden niet aanwezig kunnen zijn, de mogelijkheid om te ervaren wat de fietsbus inhoudt voordat ze zich aan een vast schema houden.

Begin jong en ga langzaam

Montclair Bike Bus bestaat uit meerdere door volwassenen geleide groepen en routes die alle basisscholen van de township en twee middelbare scholen omvatten. De organisatoren denken dat kinderen in de lagere klassen het meeste baat hebben bij fietsen met een groep. Leerlingen in de eerste schooljaren kunnen leren hoe ze veilig kunnen rijden en deze vaardigheden kunnen toepassen als ze alleen of in kleine groepen fietsen naarmate ze ouder worden.

De ouders van Montclair ontdekten dat de meeste basisschoolleerlingen een afstand van 5 tot 8 kilometer aankunnen, en dat de groep met een snelheid van ongeveer 9 kilometer per uur reist, zodat de jongere kinderen het bij kunnen houden.

“De lage snelheid kan moeilijk zijn voor sommige van onze oudere kinderen die iets sneller willen gaan. We vertellen hen dat er niet met de fietsbus wordt geracet; iedereen gaat tegelijkertijd naar school. Maar er zijn gevallen geweest waarbij we de rit in twee groepen moesten opsplitsen, zodat sommige oudere kinderen iets sneller konden gaan dan de jongere kinderen”, aldus Hawkins.

Wees consistent, ongeacht het weer

Om een ​​fietsbus het hele jaar door te laten rijden, is consistentie nodig, wat betekent dat je je moet voorbereiden om te trappen als het buiten regent of koud is, zeiden Balto en Hawkins. Leiders houden de weersvoorspellingen in de gaten en beslissen of ze een rit op vrijdag annuleren vanwege onveilige omstandigheden of doorgaan zoals gepland, terwijl ze gezinnen eraan herinneren zich gepast te kleden.

“Nu het kouder wordt, vertellen we iedereen dat ze ervoor moeten zorgen dat ze de juiste uitrusting hebben – handschoenen, nekwarmers, warme jassen”, zei Hawkins. “Het idee is dat kinderen zich het hele jaar op hun gemak moeten voelen tijdens het rijden.”

De Montclair-fietsbus zorgde voor reflecterende vesten en fietsverlichting van sponsors om de zichtbaarheid op donkere winterochtenden te vergroten. Leiders hebben ook basisonderhoudsgereedschappen bij zich, zoals bandenpompen.

Het weer is vaak een grotere zorg voor volwassenen dan voor kinderen, merkte Balto op. “Kinderen willen buiten zijn met hun vriendjes”, zegt hij. “Als je dit onder alle weersomstandigheden gaat doen, doe het dan consequent. Mensen zullen eraan wennen en zich bij je aansluiten.”

Doe het gewoon

Ondanks alle planning en coördinatie die gepaard gaat met het runnen van een regelmatig geplande fietsbus, zeggen ervaren organisatoren dat de sleutel eenvoudigweg is om te beginnen. Het kan net zo informeel zijn als twee gezinnen die samen naar school rijden en een flyer delen om de boodschap te verspreiden, zei Balto.

“Als je consistent bent – ​​één keer per week, één keer per maand, één keer per seizoen – zal het groeien”, zei hij.

Tillyer zei dat ze hetzelfde advies geeft aan iedereen die vraagt ​​hoe te beginnen: ga er gewoon voor.

“Vraag geen toestemming. Maak je geen zorgen over wat ervoor nodig is”, zei ze. “Zoek een kleine groep mensen, stap op de fiets en rijd naar school. Zodra mensen het ervaren en ervan genieten, zullen er meer mensen zich bij willen aansluiten.”