Het vinden van de ware en het bekeren tot het jodendom brachten Erin Foster ertoe een frisse, originele romantische komedie te schrijven

Jan De Vries

Er is een ontmoetingsscène in de nieuwe Netflix-serie “Nobody Wants This” waarin Adam Brody’s Noah bij het huis van zijn vriendin Joanne (gespeeld door Kristen Bell) aankomt, gekleed in een sportjasje en met een oversized boeket zonnebloemen. Joanne is zo geschokt door zijn inspanningen dat ze besluit dat ze uit elkaar moeten gaan.

Voordat ze de relatie kan beëindigen, confronteert Noah Joanne en zegt dat hij zich niet gaat verontschuldigen omdat hij een goede indruk wilde maken op haar ouders.

Aanbevolen video’s



“Je kunt jezelf saboteren zoveel je wilt, maar eerlijk gezegd denk ik dat je eroverheen moet komen”, zegt Noah tegen een geschokte Joanne.

Erin Foster, de bedenker en showrunner van de show, zegt dat toen ze in 2018 haar man Simon Tikhman ontmoette, ze zich realiseerde dat ‘het moeilijk kan zijn om de juiste persoon te vinden.

“Als je met de verkeerde persoon bent, is alles hun schuld,” zei Foster. “Je kiest iemand die vreemdgaat, liegt en je niet respecteert en het is alsof je perfect bent. Als er iemand opduikt die gezond en verantwoordelijk is, begin je te beseffen wat voor slechte dingen je doet in een relatie.”

In “Nobody Wants This” is Joanne een alleenstaande vrouw die een podcast host met haar zus (Justine Lupe). Hun ding is om openhartig te praten over hun dating- en breukverhalen. Zelfs een slechte date is goed voer voor de zussen om te bespreken.

Wanneer Joanne Noah ontmoet, vliegen de vonken er meteen vanaf tussen de twee. Noah’s levensdoel is om hoofdrabbijn te worden in zijn synagoge. Hij weet dat serieus worden met Joanne een groot probleem zou zijn, maar negeert het voorlopig. Ondertussen identificeert Joanne zich als niet-confessioneel en lijken hun religieuze verschillen geen groot probleem.

Naarmate Noahs familie en de synagoge hem onder druk zetten over zijn relatie, vraagt ​​hij Joanne of ze bereid is zich te bekeren.

“Erin Foster heeft een dynamiek gecreëerd waarin deze personages — de wereld wil ze niet bij elkaar hebben. En wat betekent dat als ze bij elkaar willen zijn,” zei Bell, die geen religie beoefent. “Er is een eindeloze verhaallijn om te vertellen over de interpersoonlijke relatie tussen twee mensen die waarschijnlijk niet bij elkaar zouden moeten zijn als de wereld zijn zegje zou doen.”

Foster betoogt dat wanneer een stel elkaar ontmoet als ze meer gesetteld zijn in hun eigen leven, ze soms allebei moeten aanpassen. “Ik denk niet dat het verantwoord is om vrouwen in 2024 te laten zien dat ‘het enige wat je hoeft te doen om je perfecte persoon te vinden, is alles aan jezelf veranderen.’ Dat is niet de boodschap die ik wil overbrengen. Maar ik wil ook dat je kijkt naar het idee dat het soms oké is om wat dingen aan jezelf te veranderen, om te passen bij iemand die ook dingen aan zichzelf gaat veranderen.”

Om accuraat over het Jodendom te schrijven, schakelde Foster de hulp in van haar eigen rabbijn, die “elk script las”, zei ze. “Luister, … Ik weet zeker dat een Reddit-forum dingen zou kunnen vinden die we verkeerd deden als ze dat zouden willen. Je moet een paar kleine dingen loslaten, want het is tv.”

Brody, die Joods is opgegroeid maar zichzelf omschrijft als agnost, zegt dat het “interessant en leuk” was om iemand te ontdekken die anders is dan hijzelf en zich sterk inzet voor zijn religie.

“Noah is een spiritueel persoon die het grootste deel van zijn leven besteedde aan het bestuderen van dit onderwerp. Dat is wie hij is. Ik werd daar eigenlijk enthousiast van,” zei hij.

Foster herinnert zich dat Brody zei: ‘”Het is belangrijk voor mij als ik een rabbijn speel dat hij niet is zoals ik. Hij moet er helemaal voor gaan. Hij is een gelovige. Hij is niet iemand die met één voet erin, één voet eruit gaat…’ Toen hij dat zei, dacht ik dat dat een geweldige eigenschap zou zijn, omdat het cool is om tegen een meisje waarmee je flirt en die niet in God gelooft, te zeggen: ‘Ja, misschien wel, misschien niet.’ Maar dat doet hij niet. Hij zegt: ‘Nee. Dit is wie ik ben.'”

De productie van de serie was op 7 oktober begonnen toen Hamas-militanten een enorme dodelijke aanval op Israël uitvoerden. Foster zei dat er een bewuste beslissing was om dat niet in de show te verwerken.

“Na 7 oktober kwamen er vragen als: ‘Gaan we dit ter sprake brengen? Gaan we het erkennen?’ En de waarheid is dat ik er altijd heel zeker van was dat dit niet de show is om problemen in de wereld op te lossen. Ik ben niet de juiste persoon om dat verhaal te vertellen, omdat ik niet in Israël woon en niet Joods ben opgegroeid. Het is niet verantwoord om te doen alsof ik weet hoe die ervaring zou zijn.” In plaats daarvan vertelt ze graag een positief Joods verhaal, vooral in een tijd waarin mensen zich over het hoofd gezien en niet gezien voelen.

Bell, die ook uitvoerend producent is, voegde toe: “Ik vond niet dat we het in de show hoefden te stoppen omdat het onderwerp vervangen kon worden door elk label van mensen die niet bij elkaar zouden moeten zijn. Het belang ervan was niet per se hun individuele labels, maar het feit dat hun labels met elkaar in conflict waren.”