Na stormen als Francine, haast New Orleans zich om op te drogen

Jan De Vries

NIEUW ORLEANS – Orkaan Francine werd snel sterker voordat hij woensdag aan land kwam in Louisiana, waardoor honderdduizenden mensen zonder stroom kwamen te zitten, een begraafplaats onder water kwam te staan ​​en New Orleans, een stad die afhankelijk is van een uniek ingewikkeld netwerk van kanalen en pompen om het water weg te krijgen, met regenval werd getroffen.

In sommige gebieden viel meer dan 18 centimeter regen, wat sneller was dan het afvoersysteem. Op sommige plekken steeg het water snel, waardoor een spoedeisendehulpverpleegkundige een pick-uptruckchauffeur moest redden, minuten voordat het water zijn voertuig bedekte.

Aanbevolen video’s



“Effectief komt het moeras van eeuwen geleden weer tot leven en krijgen de gemeenschappen die op die drooggelegde laaglanden zijn gebouwd water in hun huizen en auto’s” tijdens zware stormen, aldus Richard Campanella, hoogleraar aan de School of Architecture van de Tulane University en auteur van het boek “Draining New Orleans”.

New Orleans is gevormd door overstromingen en heeft lang moeite gehad om huizen droog te houden en het water buiten te houden. Inwoners werden gewaarschuwd om water te besparen om de druk op het rioolsysteem te verminderen, hoewel het drinkwater nooit werd beïnvloed. Donderdag zeiden ambtenaren dat ze de regen hadden afgevoerd, maar die klus vereist een immense hoeveelheid infrastructuur die van vitaal belang is om New Orleans bewoonbaar te houden.

Dit is de reden waarom de stad te kampen heeft met stortbuien en hoe de autoriteiten overstromingen bestrijden:

DIJKEN

Orkaan Katrina liet zien hoe erg het kan worden. Een breuk in de dijk zette het grootste deel van de stad onder water, waardoor bewoners op daken strandden en bijna 1.400 mensen omkwamen. Wekenlang werkten pompen om de overstroming weg te pompen.

Daarna investeerde de federale overheid meer dan $ 14 miljard in een 133 mijl lang enorm beschermingssysteem van dijken, pompen en andere infrastructuur die ontworpen is om het water buiten te houden. Orkanen creëren stormvloeden die die muren juist moeten tegenhouden, en Francine kwam niet in de buurt van het uitdagen van het ontwerp. De eerste schattingen van de stormvloed aan de oever van Lake Pontchartrain waren ongeveer 3 tot 5 voet.

“De muren op die locatie waren ongeveer 16 voet. We hadden veel meer ruimte”, aldus Ricky Boyett, een woordvoerder van het Army Corps of Engineers.

Maar als er een dichte ring van aarde, beton en staal om de stad en de omliggende gebieden heen zit, houdt het ook de regen binnen en dat is een probleem.

ZWAARTEKRACHT

Simpel gezegd, een groot deel van de stad ligt onder zeeniveau. De zwaartekracht, die de meeste rioleringssystemen van de stad helpt water af te voeren naar nabijgelegen afvalwaterzuiveringssystemen, meren en rivieren, werkt hiertegen.

Daarvoor is het nodig om water bergopwaarts te verplaatsen, voornamelijk naar Lake Pontchartrain, ten noorden van de stad.

New Orleans ligt net boven de Mississippi River vanaf de moerassige zuidoostkust van Louisiana. Het is een regio die is gevormd door de Mississippi River, die sediment afzette dat stroken hoger gelegen grond vormde die worden omringd door dichte, moerassige laaglanden. Maar het bouwen van New Orleans betekende het ontwerpen van de rivier en het buiten houden van water. Dat voorkwam dat de rivier nieuw sediment afzette, zei Boyce Upholt, auteur van het boek “The Great River: The Making and Unmaking of the Mississippi.”

Nu “bezwijkt de stad onder haar eigen gewicht”, zei hij.

AFVOER

Francine dumpte regenwater binnen de stadsmuren. Dan is een complex systeem van pompen en kanalen nodig. Over het algemeen kan het systeem in het eerste uur een inch water afvoeren en daarna elk uur een halve inch.

“Wanneer een regendruppel op de stad valt, komt het in opvangbekkens terecht. Het opvangbekken, een klein drainagesysteem, voert dat water af naar grotere buizen of kanalen en de kanalen voeren dat water af naar de afzonderlijke pompstations”, aldus Ghassan Korban, de uitvoerend directeur van de Sewerage and Water Board of New Orleans, die het drainagesysteem beheert.

Als het systeem overbelast raakt, lopen de straten als eerste vol. Maar ook huizen en bedrijven kunnen water opnemen als het systeem overbelast raakt — zoals gebeurde in de wijk Lakeview toen Francine overleed.

Sommige infrastructuur waar de stad op vertrouwt is oud. Sommige pompen dateren van wel een eeuw geleden, hoewel die onderdelen in de loop der jaren zijn opgeknapt.

De infrastructuur is enorm — sommige kanalen passen in een bus. Er zijn 24 drainagepompstations en 99 grote pompen. Maar de verouderde pompen draaien op een verouderde elektrische frequentie, waardoor er extra apparatuur nodig is om ze aan te passen aan moderne stroomopwekking.

Campanella zei dat betrouwbare stroom op de juiste frequentie een van de kwetsbaarheden van het systeem is.

“Omdat het pompen zijn, hebben ze stroom nodig, en daar wordt het lastig”, aldus Korban.

Toen Francine arriveerde, hadden een paar pompen problemen met de elektriciteit, waardoor de afvoer op sommige plaatsen vertraagde.

Het drainagesysteem heeft in de loop der jaren verschillende verbeteringen ondergaan. Na ernstige overstromingen in 1995 hebben federale projecten nieuwe pompstations toegevoegd en andere geüpgraded, terwijl er kilometers aan kanalen zijn toegevoegd. Een grote regenbui in 2017 leidde tot aanzienlijke veranderingen in het management van het agentschap dat het drainagesysteem beheert. Ambtenaren hebben ook vijvers gebouwd om regenwater op te vangen en hebben gewerkt aan het verbeteren van de betrouwbaarheid van de stroomvoorziening.

Op een persconferentie na Francine op vrijdag in Baton Rouge zei gouverneur Jeff Landry van Louisiana dat het drainagesysteem in de loop der jaren was verbeterd, maar dat er nog meer werk te doen was. De Republikein zei dat noodfunctionarissen van de staat en de federale overheid samenwerken met de stad om te bepalen waar pompen en stroomopwekking nodig zijn.

“Zodat we de hoeveelheid regenval in een model kunnen invoeren en nauwkeuriger kunnen voorspellen hoe die rampen eruit gaan zien en welke hulpbronnen nodig zijn”, aldus Landry.

Een worstcasescenario is wanneer een storm de meteorologen verrast en stilvalt boven de stad, waarbij enorme hoeveelheden regen vallen. Enkele van de ergste overstromingen die de stad in de recente geschiedenis heeft meegemaakt, waren geen orkanen, maar grote regenstormen.

“Je moet gewoon je best doen”, zei Korban.

Klimaatverandering zorgt ervoor dat de atmosfeer meer vocht kan vasthouden, wat de kans op grote, natte stormen vergroot.

“Sinds orkaan Katrina hebben we in Louisiana een aantal gebeurtenissen gezien die de bestaande infrastructuur voor regenwaterafvoer echt op de proef hebben gesteld”, aldus Dominic Boyer, hoogleraar aan de Rice University in Houston en mededirecteur van het Center for Coastal Futures and Adaptive Resilience.

“Dat zal alleen maar een grotere uitdaging worden naarmate de tijd verstrijkt”, zei hij.