SAN MARCOS, Texas – Een non-profitorganisatie van de Texas State University heeft gewerkt aan het identificeren van honderden mensen die zijn omgekomen bij een poging de zuidelijke grens over te steken.
Het proces ter plaatse voor het identificeren van menselijke resten omvat het nemen van vingerafdrukken, het documenteren van persoonlijke spullen en het maken van foto’s van onderscheidende kenmerken. Dit proces werkt echter niet voor de stoffelijke resten van iedereen.
Veel stoffelijke resten worden teruggebracht naar de campus van de Texas State University, waar de wetenschappers die betrokken zijn bij Operatie Identificatie verschillende processen uitvoeren om individuen te identificeren.
De reden dat Operatie Identificatie tussenkomt om middelen ter beschikking te stellen om onbekende personen te helpen identificeren die in grenssteden overlijden, is vanwege het gebrek aan provinciale medische keuringskantoren in sommige plattelandsgebieden langs de grens.
“Als we het hebben over deze humanitaire crisis waarbij individuen de grens tussen de VS en Mexico oversteken in Texas, in een zeer landelijke regio van de staat, zijn El Paso en Webb County de enige provincies die een medisch keuringskantoor hebben”, zegt Courtney Siegert, zei een postdoctoraal onderzoeker die werkte voor Operation Identification.
Op 17 oktober had de organisatie de stoffelijke resten van 180 mensen positief geïdentificeerd. De stoffelijke resten worden momenteel teruggegeven aan hun families.
Zonder het kantoor van een medische onderzoeker hebben deze getroffen provincies, zoals Maverick County, beperkte middelen om menselijke resten te identificeren.
“Onze belangrijkste prioriteit is om ze te identificeren en familie en nabestaanden te vinden, zodat we antwoorden kunnen geven”, aldus Siegert. “Je krijgt er niet echt een afsluiting van, maar ze hebben tenminste antwoorden op wat er is gebeurd, en ze hebben een plek waar ze naartoe kunnen gaan om hun broer, hun dochter, hun vader, wie het ook mag zijn, te bezoeken.”
Voor de mensen die niet snel kunnen worden geïdentificeerd, duikt de organisatie echter dieper in hun identificatieproces in het laboratorium van de organisatie op de campus van Texas State.
“Als ze grotendeels skeletachtig zijn, brengen we ze hierheen en verwerken we de overblijfselen”, zei Victoria Soto. “We wassen ook de persoonlijke bezittingen, alles wat we vinden.”
Soto, die al jaren met Operatie Identificatie werkt, is momenteel doctoraalonderzoeksassistent. ????????????????????????????
“Eerlijk gezegd proberen we ze gewoon hun individualiteit terug te geven, zodat we erachter kunnen komen wie ze zijn”, zei Soto. “We gaan dus een biologisch profiel opstellen, dat bestaat uit leeftijd, geslacht, postuur en bevolkingsaffiniteit. Er wordt ook gekeken naar elk trauma, bijvoorbeeld als je een bot hebt gebroken en het is genezen, dan kun je het zien.’
In de ‘verwerkingsruimte’ ondergaan skeletresten en kledingstukken individuele reinigings- en droogprocessen.
‘Dan plaatsen we ze hier in anatomische positie,’ zei Soto. “Als alles droog is en de analyse is gedaan, worden er foto’s gemaakt en is alle documentatie klaar. Vervolgens plaatsen we alles (op een opslaglocatie).”
Honderden persoonlijke spullen worden weggestopt met zoveel informatie als Operation Identification kon vinden. Zodra items zijn gedocumenteerd en foto’s zijn gemaakt, uploaden postdoctorale studenten de informatie naar NamUs.
Het National Missing and Unidentified Persons System biedt het publiek een database zodat mensen naar hun dierbaren kunnen zoeken aan de hand van unieke identificatiegegevens.
“We hebben familieleden en andere belangenbehartigers uit de gemeenschap gehad die deze afbeeldingen uit het profiel van een vermiste persoon op die website halen en deze in hun gemeenschap verspreiden, zowel aan deze kant van de grens als transnationaal in heel Amerika,” zei Siegert.
Veel van de families waarmee Operation Identification communiceert, bevinden zich in Mexico en Zuid-Amerika, dus de organisatie zorgt ervoor dat de communicatie altijd toegankelijk is.
“Ik praat met veel consulaten”, zei Soto. “Ik praat met veel familieleden. Meestal neem ik de telefoon op als iemand belt en hij spreekt Spaans.’
Soto zei dat ze begrijpt hoe frustrerend het kan zijn voor gezinnen die proberen te achterhalen waar hun dierbaren zijn als ze niet in een andere taal kunnen communiceren.
“Gezinnen weten niet echt waar ze heen moeten om antwoorden te vinden, dus werpen ze gewoon een breed net uit,” zei Soto. “Ze bellen iedereen waarvan ze denken dat die hen kan helpen.”
Via donaties en subsidies op zowel staats- als federaal niveau kan Operation Identification doorgaan met het identificeren van mensen die aan de grens zijn omgekomen. Momenteel wordt het programma gefinancierd tot en met 2025, maar Operatie Identificatie wacht nog steeds op de goedkeuring van het wetgevende actieverzoek.
Indien goedgekeurd, zou de financiering $150.000 per jaar kunnen opleveren om de organisatie beschikbaar te houden voor provincies en families.
“Onze hoop is dat iedereen wordt geïdentificeerd en gerepatrieerd”, zei Soto.
Operation Identification zei dat het op zoek is naar meer vrijwilligers in de grensregio’s. Voor meer informatie over hoe u mee kunt doen, klik hier.