Een federale rechter onderzocht donderdag de voorwaarden van een voorgestelde schikking van 2,78 miljard dollar in antitrustrechtszaken tegen de NCAA en grote conferenties en bracht een mogelijk probleem in de deal aan het licht. Hij vroeg zich af of betalingen aan universiteitssporters van door boosters gefinancierde organisaties beperkt zouden moeten worden.
“Ik maak me daar nogal zorgen over,” zei de Amerikaanse districtsrechter Claudia Wilken tijdens een voorlopige goedkeuringshoorzitting. De hoorzitting was de eerste stap van een langdurig rechtsproces dat ertoe zou kunnen leiden dat universiteitsatleten een deel krijgen van de miljarden aan televisie-inkomsten die naar hun scholen vloeien.
Aanbevolen video’s
Advocaten die de eisers, de NCAA en partijen die de schikking aanvechten vertegenwoordigen, verschenen via videoconferentie voor Wilken, die vanuit de rechtbank in Oakland, Californië, de rechtszaak voorzat.
De NCAA en de grote conferenties (Big Ten, Big 12, Atlantic Coast Conference, Southeastern Conference en Pac-12) kwamen in mei overeen om een schikking te treffen in de zaak House v. NCAA en twee soortgelijke zaken waarin de regels voor compensatie voor universiteitssporters werden aangevochten.
De overeenkomst houdt in dat de NCAA de rekening betaalt voor de bijna 3 miljard dollar aan schadevergoedingen die zijn betaald aan voormalige en huidige universiteitssporters die sinds 2016 het recht werd ontzegd om geld te verdienen aan hun naam, imago en beeltenis.
Als onderdeel van de schikking kwamen de conferenties overeen om een plan voor het delen van de inkomsten te maken, waardoor elke school jaarlijks ongeveer 21 miljoen dollar aan atleten mag doneren voor het gebruik van hun namen, afbeeldingen en gelijkenissen. Dit bedrag zou al vanaf volgend seizoen beschikbaar zijn, als de schikking definitief wordt goedgekeurd.
Geen uitspraak
Wilken heeft geen uitspraak gedaan over het verzoek om voorlopige goedkeuring van de deal. Ze vertelde de NCAA en eisers om “terug te gaan naar de tekentafel” om de kwesties die ze had aangekaart aan te pakken en haar binnen drie weken met oplossingen te rapporteren. Er werd geen exacte datum vastgesteld voor een nieuwe hoorzitting en voor haar om een uitspraak te doen.
De schikking is ook gericht op het inperken van zogenaamde NIL-collectieven. Deze zijn ontstaan rondom grote universiteitssporten en betalen miljoenen aan atleten sinds de NCAA in 2021 het verbod op betalingen voor sponsor- en goedkeuringsovereenkomsten door atleten ophief.
De schikking staat handhaving toe van de huidige NCAA-regels die derden, pay-for-play aan atleten en betalingen die worden gebruikt als wervingsincentives verbieden. Onder de voorwaarden van de deal zouden externe arbiters bepalen of de regels zijn overtreden in plaats van de NCAA.
“Ons standpunt is dat betalen voor spelen verboden is”, aldus NCAA-advocaat Rakesh Kilaru.
“Nou, maar in deze House settlement, als die wordt goedgekeurd, betaal je expliciet voor spelen of sta je scholen toe om te betalen voor spelen. Dus dat ‘betalen voor spelen’-gedoe zal er niet meer zijn, toch?” zei Wilken.
Kilaru antwoordde: “Er zal nog steeds een verbod zijn op betalen om te spelen, en scholen hebben de vrijheid om betalingen te doen zoals zij dat passend achten onder het nieuwe regime.”
“En dat zal geen pay-for-play zijn?” zei Wilken ongelovig.
NCAA-regels definiëren wie een booster is en proberen echte zakelijke deals te onderscheiden van NIL-betalingen die slechts een vervanging zijn voor een salaris. Wilken vroeg zich af of het mogelijk was om die onderscheidingen te maken zonder atleten de mogelijkheid te ontnemen om te profiteren van hun roem.
“Is het een geldig zakelijk doel om jouw team te laten winnen?” vroeg ze.
De advocaat van de eisers, Jeffrey Kessler, zei dat zij niet verwachtten dat de betalingen aan derden door NIL collectives zouden afnemen als gevolg van de schikking.
“Wij denken dat ze eerder zullen toenemen”, zei hij.
Kilaru benadrukte dat het voor de regeling essentieel was dat boosters en collectieven gereguleerd konden worden.
“Op basis van uw opmerkingen vandaag moeten we bespreken of we een deal hebben”, vertelde hij aan Wilken.
Uitdagingen
Wilken stelde nog andere vragen over de kennisgeving aan de voormalige en huidige universiteitssporters die een schadevergoeding kunnen eisen en wie de atleten zou vertegenwoordigen die de voorwaarden van de schikking willen aanvechten.
Advocaten die de schikking aanvochten, werden door haar grotendeels afgewezen, omdat de schikking niet voldoende schadevergoeding opleverde.
“Iedereen denkt dat ze een betere deal kunnen krijgen,” zei ze.
Ze leek ook niet overtuigd te zijn door de bezwaren van een groep voormalige vrouwelijke Division I-atleten. Zij beweren dat zij niet een eerlijk deel van de schadevergoeding zullen ontvangen, omdat die voornamelijk naar voetballers en mannelijke basketbalspelers gaat.
Wilken zei dat het om een kwestie van seksuele discriminatie ging die onder Titel IX valt, maar niet van toepassing is op een antitrustzaak.
Dienstregeling
Dankzij de voorlopige goedkeuring van de rechter kunnen de eisers al twee weken later duizenden voormalige en huidige studentensporters laten weten dat ze in aanmerking komen voor een schadevergoeding of bezwaar kunnen maken tegen de voorwaarden.
De NCAA en leiders van de collegesport werken al aan de implementatie van het plan voor het delen van inkomsten, inclusief het inschakelen van een derde partij om de handhaving van bepaalde voorwaarden te beheren. Voorlopige goedkeuring schept een beetje zekerheid, maar het implementatiewerk zal nog steeds moeten worden gedaan terwijl er op Wilken wordt gewacht.
De NCAA maakte donderdag tijdens de hoorzitting bekend dat de Division I Council had gesproken over het doorvoeren van wijzigingen in de toelatingsregels, het uitbreiden van de toegang van atleten tot agenten en het niet langer laten ondertekenen van een nationale intentieverklaring door atleten wanneer zij zich officieel aan een school committeren.
De NCAA zei in een verklaring dat zij en de conferenties “de vragen van de rechtbank, die niet ongebruikelijk zijn in de context van schikkingen in collectieve rechtszaken, zorgvuldig zullen overwegen.”
Het vroegst dat Wilken definitieve goedkeuring kan verlenen is 150 dagen nadat de kennisgevingen naar de leden van de schadeklasse zijn verzonden. Maar nu duurt het nog minstens drie weken voordat voorlopige goedkeuring plaatsvindt.
“Het lijkt mij waarschijnlijk dat er een schikking komt, ook al zijn er enkele wijzigingen in wat tot nu toe is overeengekomen”, aldus Wilken.