Soprano Elza Van den heeft nachtmerries uit haar verontrustende weergave van ‘Salome’

Jan De Vries

NEW YORK – Elza Van den Heever’s portret van Salome blijft aan haar vast wanneer ze de Metropolitan Opera verlaat voor een gehuurd appartement aan de Upper West Side van Manhattan.

“Elke nacht word ik wakker met de meest verontrustende nachtmerries, alleen willekeurige dingen die ik droom en me zo echt voel,” zei de Zuid -Afrikaanse sopraan. “Er is gewoon een vleugje duisternis die op dit moment in mijn onderbewustzijn ligt, en ik word elke nacht wakker in een plas zweet met heel, heel rare, heel vreemde dingen die ik droom.”

Aanbevolen video’s



De intense en verontrustende productie van Claus Guth opent dinsdagavond en loopt tot 24 mei, de eerste nieuwe enscenering van de Met sinds 2004 van Strauss ‘aanpassing van een Oscar Wilde -spel. De optreden van 17 mei wordt wereldwijd uitgezonden naar theaters.

Gebaseerd op het bijbelse verhaal van de Joodse prinses die de dochter was van Herodias en stiefdochter van Herodes Antipas, veroorzaakte “Salome” een schandalige reactie op de première van 1905. Het is vooral bekend om de verleidelijke dans van de zeven sluiers die de prinses uitvoert voor haar wellustige stiefvader in ruil voor een geschenk van haar keuze: het hoofd van St. John the Doper op een zilveren schotel.

Lichaamsdubbels tonen een verbrijzelde psyche

Een veelgeprezen Duitse regisseur die zijn Met -debuut maakt op 61 -jarige leeftijd, werkt Guth de setting bij naar de Victoriaanse tijd en vult Salome aan met zes lichaamsdubbels in verschillende stadia van de jeugd, in zwarte fluwelen jurken met wit kant rond de nek en zwarte bogen. Guth wilde dat ze op orgelpijpen zouden lijken wanneer ze bij elkaar stonden. Hun blanco uitdrukkingen doen denken aan de Grady Twins die het overlookhotel achtervolgt in Stanley Kubrick’s ‘The Shining’.

“Het is een van mijn favoriete films,” zei Guth. “Onbewust, ik heb daar waarschijnlijk iets van daar genomen.”

De enscenering van Guth werd voor het eerst aangekondigd door de Met in 2017 als een coproductie met het Bolshoi -theater in Moskou met Anna Netrebko. Het debuteerde in de Bolshoi in 2021 met Asmik Grigorian, nadat Netrebko besloot dat de rol niet goed voor haar was en het seizoen 2021-22 van de Met moest openen om terug te worden geduwd vanwege de pandemie. De aanval van Rusland op Oekraïne bracht de Met aan om zijn eigen sets te bouwen.

Vóór de openingsnoot van Strauss wordt een video van een jong salome geprojecteerd als een vooraf opgenomen Celesta, die een muziekbox oproept. De set omvat een pop, een knuffeldier en een hobbypaard. Tijdens de dans, een Herod Body Double draagt ​​een masker dat Ram en de mens mengt in de stijl van Picasso -paren met elk Salome in oplopende leeftijd om fasen van misbruik te projecteren die haar onherstelbaar littekens achterlieten terwijl ze instort.

“Ik zie het absoluut als fragmenten van herinneringen die worden gereconstrueerd door een brein dat is misbruikt en gemarteld,” zei Van den Heever. “Zijn perversiteit overweldigt haar gewoon. … je ziet de manier waarop Herodes de eerste drie in het bijzonder verzorgt en hoe zijn gedrag gewelddadiger en wreedder wordt met de laatste drie.”

Gerhard Siegel, de werkelijke Herodes, kijkt uit een korte afstand terwijl zijn levensduur van uitbuiting wordt afgebeeld.

“Wat er op het podium gebeurt, is in opstand, maar de kracht ervan is dat de muziek gewoon zo mooi is dat het nog mooier wordt wanneer de acties op het podium meer in opstand komen,” zei Music-regisseur Yannick Nézet-Séguin. “Dus dat contrast zou mensen ongemakkelijk moeten maken en als we het goed doen, moeten ze geschokt zijn.”

Samenwerken voor de eerste keer in 17 jaar

Van den hielde Guth met een knuffel toen de repetities vorige maand begonnen en hem vertelde: “Ik kijk hier al jaren naar uit.” Nu 45 werkte ze voor het laatst met Guth toen hij haar Europese debuut uit 2008 als Giiorgetta regisseerde in Puccini’s “Il Tabarro” bij Oper Frankfurt.

“Ik was 100% verliefd vanaf het allereerste moment dat we samenwerkten. Ik denk dat we een match zijn gemaakt in de hemel,” zei ze. “Ik herinner me gewoon dat het eye-opening was, deze wereld van Regietheatre. Ik was er bang voor omdat iedereen het altijd over heeft, ‘Eurotrash’ citeert en dat maakt je bang omdat je denkt, oh mijn God, wat ga ik tegenkomen? En het was helemaal niet.”

Salome debuut drie jaar geleden

Van den Hever maakte haar Salome Role -debuut in de Paris Opéra -enscenering van 2022 door Lydia Steier die de dans transformeerde in een bende -verkrachting.

“De eerste paar weken had ik echt moeite,” zei ze. “Het was moeilijk voor mij om mijn stem te vinden in haar concept, maar toen ik eenmaal deed, was ik 100% en ik denk dat de uitvoering voor zich spreekt. Dat ben ik niet gedwongen dingen te doen die ik niet wil doen. Dat was ik 100% in het concept en in de rol zoals ze het voor ogen had en het was met volledige vertrouwen en overtuiging.

Verschillen zijn haar duidelijk.

“Ze zijn allebei even donker en verontrustend,” zei van den, “behalve dat Lydia’s absoluut meer een viscerale ervaring was, terwijl Claus ‘meer een psychologische ervaring is.”

Symbolisch beeldhouwkunst

Tijdens een klimatologische scène duwt Salome een 250-pond standbeeld van 7 voet dat op het podium verbrijzelt, waardoor een stofwolk ontstaat.

Gloria Sun, hoofd van Prop in de bouwwinkel van de Met, leidde vier mensen die 16 gipsbeelden hebben gemaakt gevuld met jute – men wordt vernietigd tijdens elke fase repetitie en prestaties. De bemanning heeft elk een naam gegeven, te beginnen met Adam, Benjamin, Cain en Daniel. Voor de openingsavond wordt Hamilton verbrijzeld.

“Dit is een moment dat misschien iedereen schokt,” zei Sun

Tijdens de laatste repetitie vorige week was van den al zo overweldigd dat haar ogen scheurden toen het publiek haar applaudisseerde tijdens de gordijnoproep.

“Het is vrij duidelijk dat we te maken hebben met een heel, zeer verknoeide situatie,” zei ze. “En het is pervers en het is wreed en het is psychologisch zeer verdraaid. Ik denk dat als we mensen comfortabel laten aan het einde van de show, dat betekent dat we ons werk niet zo goed hebben gedaan.”