HAVANA – Het socialistische Cuba, de geboorteplaats van salsa en andere ritmes die de wereld hebben veroverd, geeft zich nu over aan de invasie van de Zuid-Koreaanse popmuziek.
Dertienduizend kilometer afstand scheidt de Aziatische natie van het door communisten bestuurde eiland, evenals een andere taal en culturele tradities. Al deze barrières lijken echter in een fractie van een seconde te verdwijnen dankzij de aanstekelijke beat en uitgebreide choreografie van K-pop.
Aanbevolen video’s
Koreaanse populaire muziek, of K-pop, heeft zich vanuit haar Aziatische roots wijd en zijd verspreid, omdat boybands als BTS en NCT en hun vrouwelijke tegenhanger Blackpink Taylor Swift wereldwijd beconcurreren als het gaat om downloads en albumverkopen.
Maar in Cuba duurde het lang voordat het aansloeg. Daar is salsa koning en was de internetsnelheid tot voor kort traag.
Zaterdag, ver van Seoul, lieten tientallen tieners hun beste moves zien, gekleed in ruitjes, schoolrokken, wijde bomberbroeken en dikke zwarte eyeliner, terwijl beelden van de idolen van het genre werden geprojecteerd op een groot scherm in een dansclub in Havana.
“K-pop heeft een nieuwe wereld voor me geopend,” zei de 24-jarige Fransico Piedra, die wanneer hij niet met zijn vader als smid werkt, nauwkeurige danspassen bedenkt. Bekend onder zijn artiestennaam Ken, wil hij ooit professioneel K-pop choreograaf worden. “Het is een plek waar ik mezelf kan zijn en met vrienden de vreugde van lachen, zingen en dansen kan delen.”
Veel tieners hopen in de voetsporen te treden van twee Cubaanse groepen — Limitless en LTX — die vóór de pandemie naar Zuid-Korea reisden om deel te nemen aan het K-POP World Festival, een jaarlijkse talentenjacht.
K-pop — een verzamelnaam voor muziekstijlen variërend van R&B tot rock — drong voor het eerst door tot het eiland toen Cubanen verliefd werden op Zuid-Koreaanse soapseries ongeveer tien jaar geleden. Naarmate de internetsnelheden verbeterden en de overheidscontroles werden versoepeld, gingen meer jonge Cubanen online en begonnen ze video’s te streamen als tieners overal ter wereld.
Terwijl Cubaanse kinderen gefascineerd kunnen zijn door K-pop, heeft een oudere generatie leiders ijzigere banden met Zuid-Korea. De twee landen hebben pas dit jaar de diplomatieke betrekkingen hersteld die waren verbroken na de Cubaanse revolutie van 1959 en hebben nog geen ambassadeurs uitgewisseld. Ondertussen blijft Cuba een trouwe bondgenoot van Noord-Korea, dat K-pop ziet als een gevaarlijke vorm van propaganda van een kapitalistische vijand waarmee het sinds de jaren 50 in een militaire patstelling zit.